Dary dla Wenery. O fraszce „Do Miłości” (III 12) Jana Kochanowskiego i jej tradycjach orfickich

Artykuł dotyczy bezkrwawych darów dla Wenus opisanych w XVI-wiecznym wierszu Jana Kochanowskiego „Do Miłości” („Fraszki”, III 12): wonne kadzidło oraz wielobarwne rośliny o silnym zapachu (fiołki, lilie, majeranek, szałwia, róże) mają wyjednać łaskawość bogini miłości. Hymniczny charakter utworu oraz pojawiające się w nim sformułowania pozwoliły wykazać związki tej fraszki z tradycją greckich hymnów orfickich, znanych renesansowym humanistom. Wiersz odczytany został w perspektywie jego miejsca w zbiorze „Fraszek” oraz planów matrymonialnych Kochanowskiego.

The paper refers to bloodless gifts for Venus described in Jan Kochanowski’s 16th c. poem “Do Miłości” (“To Love”) (“Triffles”, III 12), namely fragrant incense and colourful plants of strong scent (violets, lilies, marjoram, sage, roses) that may obtain graciousness of the goddess of love. Hymnic character of the piece and the expressions that it contains allow to establish connections of the trifle with the tradition of Orphic hymns that were known to the Renaissance humanists. The poem is interpreted from the perspective of its place in the collection of “Trifles” and Kochanowski’s marriage plans.