THE CHARACTER OF SAINT JOSEPH – IN THE SERVICE OF CHRISTIAN EDUCATION?

Kluczowym słowem w opisie współczesnych przemian społecznych, kulturowych i religijnych wydaje się ponowoczesność, określana również mianem postmodernizmu lub późnej nowoczesności. W pierwszej części artykułu wskazano na kontekst społeczno-kulturowy i religijny, w którym dokonuje się wychowanie chrześcijańskie. Sformułowano również zasadnicze pytanie, czy w tak niekorzystnym kontekście postać św. Józefa może być jeszcze skutecznym wzorem osobowym dla współczesnego człowieka. Poszukując odpowiedzi na tak sformułowane pytanie, zwrócono uwagę na nauczanie papieży, koncentrując się przede wszystkim na dwóch dokumentach: Redemptoris custos Jana Pawła II i Patris corde papieża Franciszka. Wskazano, że ów ostatni dokument, dzięki swojej świeżości i egzystencjalnemu zmysłowi jego Autora, może być wskazówką, gdzie poszukiwać odpowiedzi na wyżej postawione pytanie. Gotowych rozwiązań, jak mówić dzisiaj o św. Józefie, by wychowanie chrześcijańskie nie stało się pustym i pozbawionym treści ogólnym moralnym toposem, z którego nic nie wynika, nie ma. Wychowanie chrześcijańskie inspirowane postacią św. Józefa jawi się bowiem jako zadanie przed wychowawcami każdego czasu, zwłaszcza przed tymi, którzy tę postać chcą ukazać jako żywy wzór osobowy dla swoich wychowanków.

Post-modernity, also referred to as postmodernism or late modernity, is a keyword used to describe contemporary social, cultural and religious changes. The first part of the paper presents the socio-cultural and religious context in which Christian education is provided. A fundamental question was put: can the character of St. Joseph still be an effective role model for the contemporary world in such an adverse context. Papal teachings were used when seeking the answer to this question, with particular focus placed on two documents: Redemptoris custos by John Paul II and Patris corde by Pope Francis. It was pointed out that particularly the latter, owing to its fresh approach and existential sense of its author, can provide guidance on where one should seek the answer to this question. There are no ready solutions concerning the way of talking about St. Joseph, so that Christian education does not become an empty, contentless general moral topos, with no consequence. Christian education, inspired by the character of St. Joseph, is a task to be performed by tutors at all times, especially those who try to present him as a living role model for their pupils.