Szpital kliniczny jako miejsce realizowania korporacyjnej biopolityki. Kazus programów testujących szczepienia.

W artykule skoncentrowano się na zjawisku obecności korporacji zajmujących się produkowaniem leków na terenie publicznych szpitali klinicznych. Od strony teoretycznej tekst oparty jest na publikacjach M. Foucaulta (głównie dotyczących reform szpitalnictwa i wyłonienia się kliniki) oraz na uwagach Z. Baumana, diagnozującego upadek idei państwa opiekuńczego. Druga cześć tekstu opiera się na wywiadach przeprowadzonych z uczestnikiem programu testowania szczepionki oraz z „prowadzącym” jego przypadek lekarzem. W obu przypadkach kluczowe stało się ukazanie wątków biograficznych, które doprowadziły do spotkania chorego z lekarzem w tej szczególnej sytuacji. Zestawiając ze sobą uwagi teoretyków oraz wyniki badań terenowych, ukazano, że współczesne państwo znajdujące się w stanie kryzysu rezygnuje w pewnych obszarach swojej aktywności z prowadzenia działań o charakterze biopolitycznym. Miejsca te przejmowane są przez korporacje o globalnym zasięgu, które wykorzystują struktury instytucji państwowych/publicznych do realizacji własnych celów ‒ korporacyjnych biopolityk, np. prowadzonych na masową skalę programów testowania leków.