Nakłonić a namówić – próba analizy semantycznej

Celem artykułu jest analiza semantyczna pojęć namawiania i nakłaniania. Na początku tekstu zostały wyodrębnione jednostki leksykalne zawierające czasowniki namówić i nakłonić: ktośa nakłonił kogośb do czegośx, ktośa nakłonił kogośb (do tego), żeby_, ktośa namówił kogośb do czegośx, ktośa namówił kogośb (do tego), żeby_ oraz ktośa namówił kogośb na cośx. Następnie omówiono dwie z nich – ktośa nakłonił kogośb, żeby_ i ktośa namówił kogośb, żeby_. Analiza wykazała, że nie są one synonimami – namawiamy, używając wyłącznie słów, zaś do nakłaniania wykorzystujemy również działania innego rodzaju, co sprawia, że nakłanianie jest procesem bardziej złożonym. Rozważania zostały podsumowane próbą zdefiniowania badanych ciągów.

The predominant goal of this article is to perform a semantic analysis of the notions of convincing and persuading. The initial part of the text in question is oriented towards distinguishing lexical items incorporating the nakłonić and namówić verbs. They are as follows: ktośa nakłonił kogośb do czegośx, ktośa nakłonił kogośb (do tego), żeby_, ktośa namówił kogośb do czegośx, ktośa namówił kogośb (do tego), żeby_ and ktośa namówił kogośb na cośx. Afterwards, two of them are discussed in detail, namely – ktośa nakłonił kogośb, żeby_ and ktośa namówił kogośb, żeby_. The conducted analysis has shown that they are not synonymous – we convince others to do something by using only words but persuading often requires different actions (besides talking to somebody) so it is a more complicated process. The aforementioned considerations are proceeded by the attempt of the author to define the examined sequences.