Rekonstrukcja dużych ubytków po resekcji raka dna jamy ustnej dwoma płatami wolnymi (ALT i strzałkowym) na zespoleniach mikronaczyniowych oraz wolnym płatem chimerycznym (strzałkowym)

Wstęp: Autorzy przedstawiają opisy dwóch przypadków chorych, u których zdołano przeprowadzić rekonstrukcję rozległych ubytków pooperacyjnych, powstałych po resekcji nowotworów dna jamy ustnej i żuchwy. Z uwagi na rozległość ubytków, do rekonstrukcji konieczne było zastosowanie specjalnie utworzonych płatów. Opis przypadku: W pierwszym przypadku u chorego ze wznową miejscową po wcześniejszej resekcji raka dna jamy ustnej i obustronnej operacji węzłów chłonnych szyi z rekonstrukcją płatem strzałkowym, wykonanej poza naszym ośrodkiem, zastosowano dwa oddzielne płaty mikronaczyniowe – ALT (przednio-boczny uda) i strzałkowy. W drugim u chorego z rozpoznaniem raka dna jamy ustnej, trzonu języka z naciekaniem na żuchwę z przerzutami do węzłów chłonnych szyi obustronnie, z uwagi na sprzyjające warunki anatomiczne, dające możliwość utworzenia chimerycznego płata strzałkowego z dwoma wyspami skórnymi, możliwe było wykonanie tylko jednego zespolenia mikronaczyniowego do rekonstrukcji całego ubytku. Dyskusja: Pojedyncze płaty wolne, stosowane w rekonstrukcji ubytków po resekcji nowotworów dna jamy ustnej, mają swoje ograniczenia związane z rozmiarem i długością szypuły, charakterystyczne dla konkretnych pól dawczych. Ograniczenia te skutkują koniecznością zastosowania dwóch płatów do rekonstrukcji większych ubytków po rozległych resekcjach raków dna: jamy ustnej, języka, żuchwy i sąsiadujących struktur. Płaty chimeryczne redukują ryzyko powikłań w takiej sytuacji, umożliwiając wykonanie mniejszej liczby zespoleń mikronaczyniowych i zmniejszając ilość pól dawczych.