Zmiany klimatu w kontekście unijnych i polskich regulacji uchodźczych

Już od lat 80. XX w. w debacie międzynarodowej prowadzonej w związku ze zmianami klimatycznymi poruszany jest problem migracji. Początkowo w debacie tej posługiwano się szacunkowymi danymi wskazującymi na liczbę osób zmuszonych do migracji na skutek zmian klimatu. Jeszcze w 1990 r. IPCC wskazywał, że na skutek erozji wybrzeża, powodzi przybrzeżnych i katastrof w rolnictwie może dojść do migracji ludności [Houghton i in. 1990]. W połowie lat 90. szeroko informowano, że w wyniku zanieczyszczenia, degradacji gleby, suszy i klęsk żywiołowych ok. 25 mln ludzi zostało zmuszonych do opuszczenia swoich domów [Myers, Kent 1995]. W 2005 r. Instytut ds. środowiska i bezpieczeństwa ludzkości Uniwersytetu NZ podał, że do 2010 r. liczba migrantów wywołanych zmianami klimatycznymi powiększy się o 50 mln [United Nations University 2005]. Raport Międzynarodowego Komitetu Czerwonego Krzyża z 2012 r. podał, że liczba takich osób wynosiła między 15 mln (w 2011 r.) a 42 mln (w 2010 r.) [World Disasters Report 2012].