O pamiętnikach Aliny i Henryki. Radość dorastania, wojenna przemoc a lokalna polityka pamięci

Tekst zawiera omówienie pamiętników dwóch sióstr z Urli – Aliny i Henryki - pisanych podczas II wojny światowej i tuż po niej. Przedstawia treści pojawiające się w dziennikach obu dziewczynek w szerokim, kulturowym i społecznym kontekście. Opowiada o zależnościach pomiędzy osobistymi doświadczeniami 11 i 12-letnich dziewczynek – akceptacją siebie, kłótniach z siostrą, miłością do zwierząt – a tragicznymi wydarzeniami wojennymi – likwidacją getta w Jadowie, uratowaniem się z próby gwałtu czy strachem przed śmiercią najbliższych. Przedstawia również lokalne polityki pamięci, które marginalizują historię jadowskich Żydów i Żydówek.

The following article contains an overview of memoirs written by two sisters – Alina and Henryka from the village of Urle during the World War II and after. We present the content of the memoirs in a wider social and cultural context. We examine the relationship between personal experiences of two young girls, aged 11 and 12 – their self-acceptance, arguments, love of animals and the tragic events of war: the liquidation of the ghetto in Jadów, escaping a rape attempt and the fear of loosing their loved ones. We also examine the local politics of memory in Jadów which marginalises the history of local Jewry.