Cash sale of peanuts among small farmers in the Northern Region of Ghana

Small farmers grow peanuts to feed their families and to sell a portion of the crop to raise cash to pay, among others, their children school fees. The dual nature of peanut crop has been recognized, but not rigorously examined. The amount of sold peanuts depends on a number of factors and varies by location. This paper specifies an empirical relationship modeling the volume of sold peanuts using the survey data collected among small farmers in northern Ghana. The truncated nature of the dependent variable, the number of sold bags of peanuts, led to the application of the Tobit model. Among variables significantly influencing the number of sold bags are respondent and farm characteristics, prices, and general features of the environment in which a farmer sells peanuts, including distance to markets and credit access. Farmers choose to store peanuts rather than selling them at harvest because prices tend to increase, although by a small amount.

Przedstawiono empiryczną relację kształtującą wielkość sprzedaży orzeszków ziemnych na podstawie danych z ankiet zebranych wśród drobnych rolników w północnej Ganie. Drobni rolnicy produkują orzeszki ziemne przede wszystkim w celu wyżywienia rodziny, ale także sprzedają swoje zbiory w celu uiszczenia opłaty za szkołę swoich dzieci. Wolumen sprzedaży zależy od wielu czynników, które ulegają zmianie w zależności od miejsca. Odcięty charakter zmiennej zależnej, którą jest liczba sprzedanych worków orzeszków ziemnych, spowodowała zastosowanie modelu Tobit’a. Wśród zmiennych objaśniających, które wpływają na liczbę sprzedanych worków orzeszków były: cechy respondenta i gospodarstwa, ceny i czynniki ogólne otoczenia, w którym rolnik dokonuje sprzedaży, w tym odległość od rynku i dostęp do kredytu. Rolnicy nie sprzedawali orzeszków ziemnych w czasie zbiorów, lecz przechowywali je, ponieważ ceny miały wzrostową tendencję w miarę upływu czasu, chociaż wzrost ten nie był wielki.