Wpływ składu chemicznego (CaO/SiO2) autoklawizowanego betonu komórkowego (ABK) na jego właściwości

Artykuł jest kontynuacją badań podejmujących zagadnienie wpływu własności krzemionkowych popiołów lotnych, stosowanych jako kruszywo w produkcji autoklawizowanego betonu komórkowego, w technologii PGS, na jego właściwości użytkowe [1]. Autorzy przyjmując założenia do programu badawczego kierowali się praktyką rzeczywistego procesu produkcyjnego. Badania były przeprowadzane w skali technologicznej, w długim okresie czasu, pozwalającym na występowanie w toku produkcji betonu wielu sytuacji, wymuszających korekty składu mieszanki. Konsekwencją takich działań technologicznych w większości przypadków jest niewiadoma w postaci wielkości zmian podstawowych właściwości użytkowych gotowego wyrobu. Do analizy wybrano grupę betonów charakteryzującą się zbliżoną zawartością spoiwa w mieszance. Popioły lotne stosowane jako kruszywo pochodziły z różnych źródeł. Różniły się przede wszystkim wielkością strat prażenia. Pierwszy etap badań wykazał pewne zależności pomiędzy właściwościami fizycznymi popiołów lotnych a właściwościami gotowego wyrobu [1]. Do najważniejszych właściwości popiołów lotnych należy zaliczyć: wodożądność, powierzchnię właściwą i straty prażenia. Właściwości te wpływają na optymalną ilość wody w mieszance, a w konsekwencji na wytrzymałość ABK. Autorzy kontynuując swoje badania zbadali skład chemiczny betonu komórkowego, jego mikrostrukturę i skład chemiczny popiołów lotnych, zastosowanych do jego produkcji. Starali się powiązać zebrane informacje z właściwościami gotowego wyrobu, tj. wytrzymałością na ściskanie i skurczem przy wysychaniu. Zaobserwowane zależności i różnice w budowie mikrostruktury pod mikroskopem skaningowym, pozwalają na lepsze zrozumienie procesów zachodzących podczas obróbki hydrotermalnej. Autorzy uważają, że skład chemiczny i warunki obróbki hydrotermalnej mają istotny wpływ na właściwości autoklawizowanego betonu komórkowego produkowanego w technologii PGS.

The article is a continuation of the research about relationship between the properties of the fly ash used as an aggregate in a production of the autoclaved aerated concrete in PGS technology and its properties [1]. Authors adopting assumptions for the research program were guided by the actual practice of the production process. The tests were conducted on the technological scale, in the long term, allowing for the presence in production of cellular concrete many situations, forcing adjustments in composition. The consequence of such technological measures, in most cases, is unknown in the terms of volume changes in the basic functional properties of the finished product. The analysis group of AAC is characterized by similar content of a binder in the mix. Fly ashes used as an aggregates came from various sources and they differ among themselves mainly by loss on ignition. The previously part of this study shown some correlation between properties of the fly ash and properties of finished product [1]. Fly ash water demand, specific surface area and loss on ignition are the most important properties of the fly ashes. These properties are responsible for optimal amount of water in the mixture and consequently for strength of AAC. Authors continued their research. Chemical composition, microstructure of autoclaved aerated concrete and chemical composition of the fly ash were tested. The correlation between properties of finished product (compressive strength, drying shrinkage) and chemical composition of AAC were found. Observed correlations and differences in the microstructure of the AAC, observed using SEM, may allow a to better understand the reaction under hydrothermal conditions. According to the Authors: chemical composition and conditions of hydrothermal treatment have a significant impact on properties of the autoclaved aerated concrete, produced in PGS technology.