Edukacja formalna wobec edukacji pozaformalnej i uczenia się nieformalnego. Analiza komplementarności instytucjonalnej w kontekście Zintegrowanego Systemu Kwalifikacji

Celem publikacji jest identyfikacja instytucjonalnych niejednoznaczności, które stwarzają potrzebę wspierania współpracy pomiędzy aktorami funkcjonującymi w poszczególnych podsystemach kwalifikacji. Teoretyczną ramę analizy stanowi nowa ekonomia instytucjonalna. Analiza obejmuje instytucje poznawcze, pojęcia i znaczenia przypisywane ZSK i jego elementom przez różnych aktorów, a także instytucje formalne – te określone w przepisach prawa, związane z formą i organizacją dokumentacji stosowanej w poszczególnych podsystemach. W publikacji eksplorowane są podobieństwa i różnice w instytucjach podsystemów kwalifikacji, szczególnie pochodzących z systemu oświaty i szkolnictwa wyższego oraz podsystemu kwalifikacji rynkowych. Podjęto próbę nazwania logik instytucjonalnych obecnych w edukacji i Zintegrowanym Systemie Kwalifikacji. Instytucje podporządkowane logice efektów uczenia się, transparentności i porównywalności, weryfikacji efektów uczenia się ścierają się z logikami biurokracji i rynku. Dodatkowo, osadzane w instytucjach formalnych rozwiązania nie są komplementarne z nieformalnymi instytucjami, jakie funkcjonują w społeczeństwie, w szczególności w administracji i przedsiębiorstwach.