Depresja dzieci i młodzieży – zjawisko i perspektywy pomocy

Depression, according to the World Health Organization (WHO), is a more and more frequent illness of the contemporary man. According to some predictions, at the current increasing rate of falling ill with depression, by 2020 it might become the second biggest cause of deaths amongst adults. The growing scale of the problem does not refer to adults only, but is increasingly affecting children and teenagers. The lack of precise and explicit research into statistics about depression amongst children and teenagers causes considerable divergence. It is estimated that in the case of children, morbidity amounts to 2%, while it varies from 8% up to 20% amongst teenagers. In percentage terms it does not seem alarming, but if you look at the issue in numbers, according to GUS data for 2014, the number of children (aged 0 to 12) totals 100,500, however, amongst young people (aged 13–18) the number reaches about 1,345,000. Facing such numbers, one should admit that this is not a marginal phenomenon. The purpose of this paper is to depict the character of depressive disorders amongst children and teenagers, giving general the features of depression and concentrating in particular on the ones typical of children and teenagers. It will allow us to create the profile of a young man stricken with such disorders. Moreover, the author will try to portray basic mistakes, especially those of home environment, in identifying and in the approach to people suffering from depression and he will also frame the vision of specific forms of support, which are necessary in the struggle with depression.

Depresja według Światowej Organizacji Zdrowia (WHO) jest coraz częściej występującą chorobą współczesnego człowieka. Według niektórych prognoz – przy obecnym wzroście zachorowań na depresję – już w 2020 roku może się ona stać drugą przyczyną zgonów wśród osób dorosłych. Narastająca skala problemu nie obejmuje tylko osób dorosłych, ale coraz częściej dotyka dzieci i młodzież. Brak precyzyjnych i jednoznacznych badań powoduje, iż w danych mówiących o depresji wśród dzieci i młodzieży istnieją spore rozbieżności. Szacuje się, iż wśród dzieci zachorowalność wynosi około 2%, natomiast wśród nastolatków od 8% do 20%. Procentowo nie wygląda to niepokojąco, ale, gdy się spojrzy na zagadnienie w liczbach – według danych GUS za 2014 rok – dzieci (w wieku od 0 do 12) to około 100 500, natomiast wśród młodzieży (13–18 lat) to około 1 345 000. Wobec takich liczb należy stwierdzić, iż nie jest to zjawisko marginalne. Celem niniejszego artykułu jest nakreślenie specyfiki zaburzeń depresyjnych wśród dzieci i młodzieży, poprzez podanie ogólnych cech depresji, ze szczególnym uwzględnieniem tych, które są charakterystyczne dla dzieci i nastolatków, co pozwoli stworzyć sylwetkę młodego człowieka dotkniętego takimi zaburzeniami. Ponadto autor będzie się starał ukazać podstawowe błędy – szczególnie otoczenia rodzinnego – w rozpoznawaniu oraz podejściu do osób cierpiących na depresję, a także nakreśli wizję konkretnych form wsparcia, które jest niezbędne w zmaganiach z depresją.