Struktura morfologiczna mięśniaków macicy a zawartość receptorów estrogenó i progestagenó

Oznaczono cytozolowy i jądrowy receptor estrogenów (ERc i ERn) oraz cytozolowy receptor progestagenów (PRc) w 44 mięśniakach i 32 mięśniach macicy kobiet. Średnie stężenia ERc i PRc w mięśniakach macicy, wyrażone na mg białka cytozolu były 1,7—1,9 razy większe niż w myometrium i różnice te były znamienne statystycznie. Średnie stężenia ERc i PRc w mięśniakach i myometrium, przeliczone na mg DNA badanych tkanek, różniły się w mniejszym stopniu (1,5 i 1,4 razy) i różnice te nie były już znamienne statystycznie. Stężenia ERn oraz całkowitego receptora estrogenów (ERc + ERn), wyrażone na mg DNA, były znamiennie większe w mięśniakach niż w myometrium. Zwykłe i komórkowe mięśniaki macicy nie różniły się między sobą średnimi stężeniami ERc, ERn ERc + ERn i PRc. Chociaż stężenie PRc/mg DNA było w zwykłych mięśniakach większe niż w komórkowych, to jednak różnica nie była statystycznie znamienna. W mięśniakach bez zwłóknienia lub tylko z nieznacznym jego stopniem stężenia PRc (wyrażone na mg białka cytozolu lub na mg DNA tkanki) były odpowiednio 1,6 i 1,9 razy większe niż w mięśniakach o średnim i dużym stopniu zwłóknienia i różnice te były znamienne statystycznie (P < 0,01; i P < 0,05). W tych samych grupach mięśniaków średnie stężenia ERc, ERn, ERc + ERn nie różniły się znamiennie.