Typy innowacji w instytucjach kultury

Tło badań. Pozyskiwanie informacji o innowacyjności organizacji publicznych jest jednym ze współczesnych wyzwań dla menedżerów publicznych. W przypadku polskiego sektora kultury potrzebne są kompleksowe i spójne dane dotyczące innowacji. Jednak jak do tej pory nie ma jednej klasyfikacji innowacji, która mogłaby być podstawą do stworzenia systemu monitorowania innowacyjności tego sektora. Cele badań. Celem pracy jest poznanie specyficznych typów innowacji w instytucjach kultury oraz stworzenie ich spójnej typologii jako podstawy do dalszych badań. Metodyka. Typologie innowacji, zidentyfikowane na podstawie analizy literatury przedmiotu, zostały pogrupowane według elementów modelu sytuacji estetyczno-ekonomicznej. Na tej podstawie wskazane zostały obszary, w których potencjalnie mogą wystąpić innowacje, co zostało zweryfikowane poprzez instrumentalne studium przypadku. Do zebrania danych zastosowano triangulację takich metod jak: strukturyzowany wywiad kwestionariuszowy, analiza dokumentów organizacyjnych, takich jak roczne sprawozdania i strona internetowa, oraz socjologia wizualna obejmująca analizę zdjęć. Kluczowe wnioski. Typologia innowacji zaproponowana w Podręczniku Oslo ma ograniczone możliwości zastosowania dla pełnego monitorowania innowacyjności w organizacjach kultury, choć po pewnych uściśleniach definicyjnych może być wykorzystana do tego celu. Niemniej, potwierdzone zostało występowanie także innych rodzajów innowacji w instytucjach kultury, takich jak innowacja kulturowa, innowacja percepcyjna, czy innowacja funkcyjna.

Background. Gathering information on the innovativeness of public organizations is a contemporary challenge for public policy-makers. The arts and culture sector in Poland needs more coherent and comprehensive data regarding innovations. Yet, there is no single classification of innovations, which could underlay development of a system for monitoring innovativeness of this sector. Research aims. The purpose of this study is to cognize the types of innovations in cultural organizations and to propose their consistent typology as a basis for further research. Method. Typologies of innovations derived from literature review has been grouped according to the components of the Aesthetic-Economic Situation Model. This revealed the potential areas where innovations may appear, what was verified through an instrumental case study. In order to collect the empirical data triangulated methods were applied and encompassed: structured interview, organizational documents analysis, such as annual reports and organizational website, and visual sociology comprising analysis of photographs. Key findings. Typology of innovations provided by Oslo Manual has limited applicability to draw the full picture of innovativeness of art and cultural organizations, however this classification, after some definitional modifications, may be useful. Nevertheless, additional types such as cultural innovation, perception innovation, and functional innovation have been confirmed to appear in organization from the arts and culture sector.