Identification and coping strategies used by parents to deal with disruptive behavior of children with autism spectrum disorders aged 6-12 years

Celem niniejszej pracy jest psychologiczna charakterystyka zachowań problemowych dzieci z zaburzeniami ze spektrum autyzmu, identyfikowana przez ich rodziców. W badaniach uczestniczyło 29 rodzin (29 matek i 29 ojców), łącznie 58 rodziców. Do pomiaru posłużono się krótkim wywiadem oraz dwoma kwestionariuszami stworzonymi na potrzeby niniejszej pracy – Kwestionariuszem Identyfikacji Zachowań Problemowych oraz Kwestionariuszem Radzenia Sobie z Zachowaniami Problemowymi. W wyniku podjętych analiz stwierdzono, iż najczęściej ujawnianymi, a jednocześnie najbardziej uciążliwymi były Zachowania napadowo-afektywne, Trudności językowe i komunikacyjne, Zachowania rutynowe i kompulsywne oraz Stereotypowe ruchy ciała. Z kolei najrzadziej identyfikowanymi, a także najmniej uciążliwymi były Zachowania agresywne i Autoagresywne. Szczegółowe analizy pozwoliły ponadto wskazać, iż okolicznościami występowania zachowań problemowych były przeważnie sytuacja Konfliktu oraz Inne, bliżej nieokreślone sytuacje. Na podstawie uzyskanych wyników stwierdzono, iż najczęściej wykorzystywanymi strategiami radzenia sobie były Próby tłumaczenia, Odwracanie uwagi i Nie reagowanie. Zaobserwowano także pewne różnice w stosowanych strategiach w zależności od wieku dziecka oraz grup zachowań problemowych.W świetle uzyskanych wyników należy postulować, iż istnieje ogromna potrzeba kontynuowania badań nad rodzicielskimi sposobami radzenia sobie z zachowaniami problemowymi dzieci z autyzmem, co mogłoby się przyczynić do lepszych efektów w pracy terapeutycznej, a jednocześnie lepszej współpracy między rodzicami a profesjonalistami.

The aim of this research is a psychological characterization of Disruptive behaviours identified in the behaviour of children with autism spectrum disorders by their parents. 29 families (29 mothers and 29 fathers) took part in the research. A short interview and two questionnaires composed for the purposes of this research were used. The analyses proved that among the most frequent, as well as the most tiresome, were: Affective behaviour, Delays in language and deficits in social communication, Ritualistic and compulsive behaviour and Stereotyped movements with body. Among the least frequent, as well as the least tiresome, were Aggression and Self-injury. Detailed analyses indicated that Disruptive behaviours occurred usually in circumstances such as Conflict, and in Other situations. The data gathered showed that the strategies used most often in dealing with the problems were Attempts at Explanation, Diversion and No-response. Certain differences in the strategies used were observed depending on the child’s age and the type of Disruptive behaviours. The results reveal a great need for continued research into paternal strategies of dealing with Disruptive behaviours of autistic children in order to achieve better effects in therapeutic work and to enhance the cooperation between parents and professional staff.