Niniejsza praca zatytułowana „Obraz natury w dziełach Bernardin’a de Saint-Pierre’a” ma na celu ukazanie i analizę złożoności świata ożywionego w utworach: Paweł i Wirginia, Podróż na wyspę France, oraz Indiańska chata. Powodem, który skłonił mnie do podjęcia tego tematu, są realia osiemnastowiecznej Francji, a mianowicie rosnące zainteresowanie dziką naturą u schyłku owej epoki. Koniec osiemnastego wieku wynosi naturę na piedestał i czyni ją jednym z głównych obiektów swoich rozważań. Wzrost zainteresowania naturą da się zauważyć również w powieści francuskiej. Nabiera ona szczególnego charakteru poprzez umieszczenie życia na łonie natury w centrum swojego świata. Dlatego też postanowiłam przyjrzeć się jej bliżej i poddać analizie. Kolejną okolicznością, która miała wpływ na moje zainteresowanie dziełami Bernardin’a de Saint-Pierre’a jest precyzyjność z jaką autor odtwarza przyrodę: blaski wschodzącego słońca, błogość tropikalnych nocy, tajemniczość lasów. Obraz natury jest kompletny, odnaleźć tu można całą gamę kolorów i form, to prawdziwy spektakl dla oczu i uszu, gdzie listowie, kwiaty, zwierzęta, światłocień tworzą całość. Finalnie, to wielki sukces jaki towarzyszył Saint-Pierre’owi przy publikacji jego utwów był motorem aby napisać pracę na niniejszy temat. Mowa tu przede wszystkim o powieśći Paweł i Wirginia, której historia poruszyła serce nie jednego czytelnika, a przy tym przyczyniła się do nieśmiertelności autora.W pierwszym rozdziale mojej pracy koncentruję się na wyjaśnieniu pojęcia natury. Owe słowo, w XVIII wieku, jest rozumiane na wielu płaszczyznach. W kolejnym rozdziale, moim rozważaniom poddane zostają najważniejsze elementy i aspekty pejzażu takie jak góra, ogród, woda.Trzecia część ma na celu wyeksponować „mozaikę” oblicz, jaką posiada świat fizyczny. Bernardin de Saint-Pierre udowadnia, że natura oprócz swojego podstawowego znaczenia jakim jest świat ożywiony, przybiera również stan emocjonalny ludzi. Zależność tę możemy obserwować w trakcie epizodu rodzącej się miłości Virginii do Pawła.Kolejny podrozdział pozwala wyłonić malowniczość krajobrazu. Brak rygorystycznej terminologii sprawia, że opisy natury stają jeszcze bardziej niezwykłe, poetyckie, piękne, barwne. Przepych rosnącej roślinności pozwala odkryć wspaniałomyślność przyrody zarówno w kwestii pożywienia jak i sztuki.Finalnie, zwracam uwagę na roślinę najdroższą sercu autora. Mowa tu oczywiście o drzewie. Oryginalość Bernardin’a de Saint-Pierre’a polega na jego umiejętności uchwycenia osobowości i fizjonomii dla każdego z drzew, a także nadaniu im różnych funkcji.W konkluzji zwracam między innymi uwagę na fakt, iż obraz natury przedstawiony przez Sain-Pierre’a to nic innego jak złożoność elementów i form należących do kategorii estetycznej, filozoficznej, pedagogicznej i społecznej.
Le travail intitulé L’image de la nature dans les œuvres de Bernardin de Saint-Pierre a pour but de déceler diverses facettes de celle-ci à l’aide des ouvrages tels que Paul et Virginie, la Chaumière indienne et le Voyage à l’Ile de France.L’étude se compose de trois chapitres. Le premier porte sur l’explication de la notion de nature au XVIIIe siècle. L’analyse approfondie permet de discerner trois acceptions différentes ou, du moins, décalées de ce mot. La deuxième partie traite des principaux éléments et aspects du paysage de Bernardin de Saint-Pierre, à savoir la montagne, le jardin, l’eau. La troisième séquence de ce travail vise à montrer divers visages dont est muni le monde physique chez Saint-Pierre. Ainsi, la nature signifie au-delà de son sens de base, à savoir qu’elle vibre au même diapason que les personnages, leurs états d’âme. Les sous-chapitres successifs cherchent à démontrer le pittoresque de la nature. Finalement, on tend à présenter la plante la plus chère au cœur de Saint-Pierre – l’arbre. L’originalité de Bernardin de Saint-Pierre consiste en ce qu’il saisit pour chaque arbre sa personnalité et sa physionomie. L’image de la nature peinte par Bernardin de Saint est exhaustive, et peut comprend à la fois le pittoresque, l’esthétique, l’expressivité, l’étrangeté.Dans la conclusion, on constate que l’image de la nature peinte par Saint-Pierre se caractérise par la complexité. Elle constitue une pléthore d’éléments d’ordre esthétique, philisophique, pédagogique et social.
The aim of the presented thesis entitled The depiction of nature in the works of Bernardin de Saint-Pierre is to reveal and analyze the complexity of animated world in the literary works: Paul et Virgine (Paul and Virginie), Voyage à l’Ile de France (Voyage to the Island of France) and La Chaumière indienne (The Indian Cottage). The reason which prompted me to undertake this subject was the realities of eighteenth-century France, especially a growing interest in wild nature at the turn of this epoch. The end of the 18th c. glorifies nature and centers it as one of the main objects of its considerations. The increase of interests in nature can be also noticed in French novel. Nature takes on a unique character through positioning life in its bosom, in the center of its world. That is why, I decided to take an insight into it and analyze the depiction of nature. Another circumstance that greatly affected my interests in Bernardin de Saint-Pierre’s works is the author’s precision of reenacting nature: the glares of rising sun, blissfulness of tropical nights, mystery of forests. Nature’s depiction is complete; a full range of colours and forms might be found here. It is an amazing spectacle for one’s eyes and earswhere foliage, flowers, animals and chiaroscuro make up a whole. Ultimately, it was Saint-Pierre’s great success accompanying the publication of his work that encouraged me to take up this analysis. A great importance is placed here on the novel Paul et Virgine whose story touched hearts of many readers and contributed to the author’s immortality. In the first chapter of my thesis, I focus on accounting for the definition of nature. The word is understood on many levels in the 18th century. In the following chapter, the most significant elements and aspects of scenery are put under scrutiny. It corresponds to mountain, garden, water as well as exotical and rustical features of scenery.The objective of the third part is to display the “mosaic” of facets which is embedded in the physical world. Bernardin de Saint-Pierre proves that nature reflects the emotional state of people apart from its basic meaning which is the animated world. The subsequent subchapter allows us to clearly see the landscape’s picturesqueness. Lack of rigorous terminology makes the nature’s description more unusual, poetic, beautiful and colourful. Ultimately, I pay attention to the plant which is the dearest to the author, namely, a tree. The originality of Bernardin de Saint-Pierre stems from his ability to capture the individuality and external aspects of every tree and simultaneously to make them perform different functions.Conclusively, I take into consideration the fact that the depiction of nature is shown by Saint-Pierre as nothing else than the complexity of elements and forms belonging to the aesthetic, philosophical, pedagogical and social category.
