Wielki Tydzień na scenie - trzy współczesne polskie przedstawienia pasyjne

The aim of this thesis is to describe and compare three different dramatic presentations of the Holy Week which the author saw in Poland in the years 2012 and 2013. The first one is the Mystery of Christ’s Passion which takes place once a year in Kalwaria Zebrzydowska. The second performance is the Mystery Passion Play from Poznań seen by the author in Warsaw on the Piłsudski Square. The third one is a liturgical drama called Ludus Passionis performed by the Schola of the Theatre Węgajty in the St. Martin’s Church in Warsaw.This work is a compilation of personal experience, descriptions, appropriate specialist literature and interviews with the artists themselves. The thesis is divided into two chapters. The first one contains a description of the history and the development of each performance. The second provides a comparison of all three performances on following aspects: time and place, tradition and modernity, script, staging (directors, actors, costumes, props, music and dance) and audience. All three passion plays want to bring the events that took place more than 2000 years ago, closer to us contemporary spectators. Jesus Christ’s trial, suffering and death are staged in three different ways. What is more, all three performances have their own approach to history, tradition and modernity. Nevertheless spirituality plays an important role here. All through the work the author searches for connections between theatre and prayer; whether those performances are more the one or the other, or maybe both?

Celem tej pracy magisterskiej jest opisanie i porównanie trzech różnych w Polsce widzianych współczesnych przedstawień Wielkiego Tygodnia. Pierwszym przedstawieniem jest kilkudniowe Misterium Męki Pańskiej w Kalwarii Zebrzydowskiej, w którym autor uczestniczył w 2013 roku; drugim jest 80 minutowe poznańskie Misterium Męki Pańskiej widziane w Warszawie w 2012 roku na placu Piłsudskiego oraz trzecim jest ponad dwugodzinny dramat liturgiczny Ludus Passionis w wykonaniu Scholi Teatru Węgajty również oglądany w Warszawie w 2012 roku w kościele św. Marcina. Jest to praca w dużej mierze oparta na osobistych doświadczeniach, opisach, choć ta wiedza jest przeplatana i uzupełniana odpowiednią specjalistyczną literaturą oraz wywiadami z samymi twórcami i artystami. Praca jest podzielona na dwa rozdziały. W pierwszym jest zawarty opis historii i rozwoju obydwu Misteriów i dramatu liturgicznego. Drugi rozdział stanowi porównanie wszystkich trzech przedstawień na podstawie następujących aspektów: czas i miejsce, tradycja a współczesność, scenariusz, inscenizacja (reżyserzy, aktorzy, kostiumy, scenografia i rekwizyty, muzyka i taniec) oraz widzowie. Wszystkie trzy przedstawienia chcą dzisiejszemu widzowi przybliżyć wydarzenia, które miały miejsce ponad 2000 lat temu, czyli Mękę, Śmierć i Zmartwychwstanie Chrystusa. Autor szuka duchowości w teatrze i pokazuje, że w owych przedstawieniach można ją odnaleźć. Jednak każde przedstawienie ma swoje własne podejście do przeszłości, tradycji oraz współczesności, przez co każde inaczej odpowiada na pytanie: teatr czy modlitwa?