Tytuł pozycji:
Dobra osobiste i ich ochrona w prawie prywatnym międzynarodowym
Rights of personality and their protection are subject to the provisions of articles 16 and 20 polish private international law from 2011. Despite a rich literature in civil law, the issue has not been the subject of explicit regulations in Polish private international law. The need to introduce regulations governing this matter came with the development of society and the regulation of excluding from the scope of the EU Rome Regulation II.The provisions of rights of personality had been excluded from Rome Regulation II text mainly due to opposition from the media about the proposed text of personal property . The current regulation indicate separately the law applicable to personal property (Article 16. 1), for the protection of personal rights (Article 16. 2) correction, answers, and other protective measures (Article 16 . 3) and provides the appropriate use of these the regulations for individuals and organizational units without legal personality. This adjustment is imperfect, however, responds to the need to regulate this matter in the Polish private international law, connected with absence of an EU regulation of this matter.
Dobra osobiste i ich ochrona stanowią przedmiot regulacji art. 16 i 20 ustawy prawo prywatne międzynarodowe z 2011 r. Pomimo bogatej literatury przedmiotu w prawie cywilnym, zagadnienie to nie było wcześniej przedmiotem wyraźnej regulacji w polskim prawie prywatnym międzynarodowym. Potrzeba wprowadzenia przepisów regulujących tą materię pojawiła się wraz z rozwojem życia społecznego i wyłączeniem tej regulacji z zakresu unijnego rozporządzenia rozporządzenia rzymskiego, spowodowanego głównie sprzeciwem mediów, co do proponowanego tekstu przepisów dotyczących dóbr osobistych. Obecnie obowiązująca regulacja wskazuje osobno prawo właściwe dla dóbr osobistych (art. 16 ust 1), dla ochrony dóbr osobistych(art. 16 ust. 2) sprostowania, odpowiedzi i innych środków ochronnych ( art. 16 ust. 3) oraz przewiduje odpowiednie stosowanie tych przepisów co do osób fizycznych i jednostek organizacyjnych nieposiadających osobowości prawnej. Regulacja ta jest niedoskonała, jednak stanowi adekwatną odpowiedź na potrzebę uregulowania tej materii w polskim prawie prywatnym międzynarodowym, w związku z brakiem regulacji unijnej.