Law principles of image usage in the media (the press).

It is hard to imagine how today's media operate without image. Press and the Internet are overflown with photos of famous people. The image is widely used not only to illustrate a variety of social events. Basically, the image is a personal good, non-transferable and non-hereditary. As a result of the increased use of personal interest which is the image for commercial purposes, the doctrine can be found in very different positions related to image protection problems. There is a dual nature of good focusing on the interests of personal and property as a result of the commercialization process.On the basis of presented in this paper, I’m considering whether there is a need for special treatment for the issues of publicity of the personal image. The current regulation in the legislation makes the existence a kind of dissonance between the formal, written law objectives and partly different from them, but accepted by the majority of the doctrine and case law practice.

Trudno wyobrazić sobie funkcjonowanie dzisiejszych mediów bez wizerunku. Prasa i Internet przepełnione są zdjęciami znanych ludzi. Wizerunek wykorzystywany jest powszechnie nie tylko do ilustrowania różnych wydarzeń społecznych. Zasadniczo, wizerunek jest dobrem osobistym, prawem podmiotowym bezwzględnym, skutecznym erga omnes, niezbywalnym i niedziedzicznym. W wyniku coraz częstszego wykorzystywania dobra osobistego jakim jest wizerunek do celów komercyjnych, w doktrynie można spotkać się z bardzo odmiennymi stanowiskami związanymi z zagadaniem wizerunku. Dwojaki charakter tego dobra skupiający w sobie interesy osobiste i majątkowe w wyniku procesu komercjalizacji zaczyna wymykać się jednoznacznej ocenie.Na gruncie przedstawionych w niniejszej pracy rozważam, czy istnieje potrzeba szczególnego uregulowania zagadnienia ochrony wizerunku w sposób jednoznaczny i nie budzący wątpliwości. Bieżące uregulowanie prawa do wizerunku w ustawodawstwie powoduje istnienie swoistego rodzaju dysonansu pomiędzy formalnymi założeniami ochrony, a częściowo odmienną od nich, ale akceptowaną przez większość doktryny i orzecznictwo praktyką obrotu.