Podczas przygotowań do niniejszej pracy oraz w trakcie jej pisania poznałam dość dokładnie biografię artystyczną Jerzego Radziwiłowicza. To co zadecydowało o wyborze Radziwiłowicza wiąże się z jego ciekawą osobowością aktorską oraz ogromnym dorobkiem. W trakcie pisania pracy i analizowania ról Radziwiłowicza, zdałam sobie sprawę z tego, że reprezentuje on bardzo indywidualny, na pozór „chłodny”, ale jednocześnie nacechowany ogromną dawką emocji styl gry. Jest aktorem „myślącym”, stającym się na scenie. Aktorem, który zaprasza widzów do wspólnego poznawania postaci, który nie boi się otworzyć przed odbiorcą. Aktorem, który jest postrzegany poprzez pryzmat wcześniejszych ról i doświadczeń. W pracy aktora ciekawi mnie sposób konstruowania i dochodzenia do prawdy postaci. Kluczową rolę odgrywa reżyser – w jaki sposób poprowadzi aktora, jak opiszę i przedstawi relacje z innymi postaciami, jak zawiąże akcję oraz jakie wątki wyciągnie na pierwszy plan. Relacja aktor-reżyser jest ogromnie ważna, a jej kształt zależy od wielu czynników, głównie tych związanych z osobowością artysty. Jerzy Radziwiłowicz współpracował i nadal współpracuje z najlepszymi reżyserami polskimi i zagranicznymi. Jest aktorem, który dla reżysera staje się partnerem i współtwórcą scenicznej postaci. Bardzo świadomie i z niezwykłą precyzją podchodzi do swojego zawodu. W mojej pracy będę starała się uchwycić specyfikę sztuki aktorskiej Jerzego Radziwiłowicza śledząc jego biografię artystyczną w pierwszym rozdziale, jego wypowiedzi dotyczących aktorstwa i współpracy z reżyserem w drugim rozdziale i wreszcie poprzez analizę trzech wybranych przeze mnie kreacji postaci z trzeciego rozdziału spróbuję opisać jego aktorską osobowość. Poszczególne role Jerzego Radziwiłowicza charakteryzuje fakt, że zawsze głównym punktem zainteresowania aktora będzie to co jest spowodowane kontaktem pomiędzy ludźmi, odrębność i indywidualność jednostki w zetknięciu z innym człowiekiem, oraz to co jest motorem działania postaci - najmniejszą rysą, która w zetknięciu z pewnymi okolicznościami kieruje bohatera w określoną stronę. Taką rysą może być pewne rozdarcie budowanej postaci, niewielka niespójność początkowo ledwo widoczna dla odbiorcy, z rozwojem postaci mająca kluczowe znaczenie dla jej zmian obnażając zakłamanie, ułudę i dwoistość. Radziwiłowicz nie proponuje widzowi gotowych i łatwych rozwiązań, zakłada bowiem, że odbiorca chce uczestniczyć w wydarzeniu jakim jest spektakl, chce obejrzeć drogę jaką pokonuje postać i poszukać odpowiedzi wraz z aktorem. Dorobek artystyczny aktora jest ogromny, dlatego spośród wielu ważnych kreacji ograniczyłam się do konkretnych ról teatralnych, łącząc je klamrą „motywu Hamleta”. Od razu zaznaczę, że spośród okazałego dorobku artystycznego aktora, mogłabym wybrać i zestawić inne role, zarówno teatralne jak i filmowe – skupiłam się jednak na tych postaciach, pomiędzy którymi znalazłam najwięcej podobieństw: Raskolnikow ze "Zbrodni i kary" w reżyserii Andrzeja Wajdy, Henryk ze "Ślubu" w reżyserii Jerzego Jarockiego oraz Wędrowiec z "Dziadów – dwunastu improwizacji" w reżyserii Jerzego Grzegorzewskiego.
During my research of and in the course of writing this work I had an occasion to approach the artistic biography of Jerzy Radziwiłowicz very precisely. What decided me to choose the personage of Radziwiłowicz is his outstanding drama personality and enormous artistic credits. When I was writing this work and analysing roles of Radziwiłowicz, I realized that he was representing very individual, on the first look "cold" style, but simultaneously style which is very emotional. He is a kind of a "thinking" actor, who get created on the stage. He is an actor who invites the audience to get know together the character, an actor who is not afraid to open wide against the audience. Radziwiłowicz is an actor who is perceived through the prism of earlier roles and experiences. In the actor's work what intrigues me is the a way an actor is constructing the protagonist with proper respect for the figure. The key person in this process is a director who gives the actor the advices, presents him the relationships between characters and leads the actor trough the plot and take to the top the main subjects. The mutual relation between an actor an a director is very important and the shape of relationship is subject to many conditions, depending also on actor's personality. Jerzy Radziwiłowicz cooperated and still is cooperating with the best Polish and foreign directors. He is an actor who become a partner for the director and a co-creates the character. Radziwiowicz is very conscious and approach the character with the extraordinary precision and professionalism. In the first chapter of this work I will be trying to capture the details of the acting art of Jerzy Radziwiłowicz by following his artistic biography, his statements concerning the acting and the cooperation with the director in the second chapter, and finally the analysis of three stage characters chosen by me, in the third chapter where I will be trying to describe his drama personality. In the scope of interests of of Jerzy Radziwiłowicz are the relationships between people, the individuality of the man in front of the society and the „scratch” who drives and trigger the characters into action under certain some. This „scratch” can be a personal tear of the created character which is at the beginning barely visible for the audience. In the process of the development of the figure having this „scratch”gains the key importance for the character changes, exposing the hypocrisy, the delusion and the duality of the personality. Radziwiłowicz isn't suggesting set and simple solutions for the audience, because he assumes that the audience wants to participate in the performance, follow the route indicated by the actor and search for the answers with him. Artistic credits of the actor is huge, therefore, out of many important performances I limited myself to specific drama roles, linking them with buckle of the „Hamlet Theme". Additionally I will mark, that out of impressive actor's credits, I could choose and compare other, both drama and film roles - however I concentrated on these characters, which I found are the most resemblances: Raskolnikow from „The Crime and Punishment” directed by Andrzej Wajda, Henryk from „The Marriage”directed by Jerzy Jarocki and Wędrowiec from „Dziady – twelve improvisations” directed by Jerzy Grzegorzewski.
