Tekst jako scena interakcji. Strategie autokreacji w Dzienniku,Testamencie i Kronosie Witolda Gombrowicza

This thesis is about the phenomenon of interaction based on Witold Gombrowicz’s autobiography. The thesis contains four parts and the ending chapter as well. The first one ('Interactions') is the theory of symbolical interactions and the historical background. The second part ('Gombrowicz’s theater – when his diary become The Diary') is characteristic of diary as a type of literature which transformed because of Gombrowicz’s writings. The main point of my work is chapter 'Gombrowicz Project'. I have put there main actions/ things that shaped his personality. I divided that part of the thesis into four smaller parts. This contains things such as: the scene, the audience, the groups and coulisses ('The Diary', 'A Kind of Testament', 'Kronos'). The last part is a kind of settlement of Gombrowicz as a person and the author of his books. The difference between who he really was and the role he used to performance in his books. This is also about interaction and the public picture of Gombrowicz. All of the conclusions are placed in the ending chapter.

Praca jest poświęcona znaczeniu zjawiska interakcji w autobiograficznych tekstach Witolda Gombrowicza. Została podzielona na cztery części zwieńczone zakończeniem. Część pierwsza ("Interakcjonizm") stanowi teoretyczną wykładnię interakcjonizmu symbolicznego, poprzedzoną krótką charakterystyką historycznych okoliczności, które wpłynęły na ukształtowanie się rozproszonej koncepcji podmiotu. Rozdział drugi ("Teatr Gombrowicza, czyli kiedy dziennik stał się 'Dziennikiem'") poświęcony jest krótkiej charakterystyce dziennika jako gatunku, który (m. in. w wyniku tych okoliczności) w twórczości Gombrowicza uległ szczególnej transformacji. Głównym rozdziałem pracy jest "Projekt 'Gombrowicz'”, w którym opisane są działania pisarza zinterpretowane jako zmierzające do ukształtowania jego osobowości. Działania te nazwałam „występami”. Ta część pracy dzieli się na cztery mniejsze całości, w których dokonano podziału na scenę, publiczność, zespoły i kulisy oraz wskazano, które projekty Gombrowicza można rozpatrywać według tego podziału ("Dziennik", "Testament", "Kronos"). Ostatni rozdział ("Inscenizacja a 'Ja'”) stanowi swoiste 'rozliczenie' autora "Dziennika" z roli, jaką w nim odgrywał. W tej części pracy położono nacisk na wymienną funkcję interakcji oraz pokazano jak osobowościowe projekcje Gombrowicza projektowały jego publiczny wizerunek. Wnioski oraz wszelkie konkluzje i podsumowania znajdują się w "Zakończeniu".