Ryzyko operacyjne w działalności bankowej

The thesis focuses on the topic of operational risk management in banks. In the recent decades a considerable amount of scandals has been revealed in world-wide banking institutions. Possibly the most well-known among them is the case of a defraudation a large sum of money by N. Leeson, a trader from Barings Bank. It led to the fall of this one of the oldest British banks at the end of twentieth century. Conclusions, which were reached after the throughout analysis of the case, have directed the attention of the management of the banks to the problem of adequate risk management when it concerns the operational activities of financial institutions. As a result of the occurrences of similar scandals in the banking sector, the Basel Committee has drafted the foundations of operational risk management, which were presented as The International Convergence of Capital Measurement and Capital Standards, a document commonly referred to as Basel II, signed in 2004. However, even the best solutions are not capable of preventing banks from losses deriving from this type of risk when the banking institutions fail to fulfill all cautionary measures, have insufficient internal control systems or simply ignore proposed regulations. Frauds in French bank Societe Generale or Swiss bank UBS can be mentioned as examples of such cases.

Niniejsza praca została poświęcona tematyce zarządzania ryzykiem operacyjnym w bankowości. W ostatnich kilkudziesięciu latach pojawiło się wiele szokujących afer w znanych światowych bankach. Najsłynniejszym oszustwem była defraudacja wielkiej sumy pieniędzy przez maklera Barings Banku N. Leesona, która doprowadziła do upadku tego jednego z najstarszych banków brytyjskich pod koniec lat dziewięćdziesiątych XX stulecia. Wnioski, które wyciągnięto z tego zdarzenia, zwróciły uwagę kierownictwa banków na problem właściwego zarządzania ryzykiem związanym z działalnością operacyjną instytucji finansowych. W wyniku pojawiania się wielu podobnych wydarzeń w sektorze bankowym, Komitet Bazylejski opracował podstawy do zarządzania ryzykiem operacyjnym, które przedstawił w dokumencie Nowej Umowy Kapitałowej (Bazylea II), podpisanym w 2004 r. Jednak nawet najlepsze rozwiązania nie są w stanie zabezpieczyć banki przed stratą z powodu tego ryzyka, gdy podmioty nie spełniają wszystkich środków ostrożnościowych lub posiadają luki w zasadach kontroli wewnętrznej, albo co najgorsze lekceważą proponowane regulacje. Takim przykładem są oszustwa we francuskim banku Societe Generale czy szwajcarskim banku UBS.