The Italian and the Polish Relations in Music of the Polish Republic in the seventeenth century in the light of the Zygmunt Szweykowskis works

The work discusses Polish-Italian connections in music in 17th century in Poland on the basis of publications by Zygmunt M. Szweykowski. The thesis contains three parts. In the introduction there is presented biography and activity of the musicologist, his methods of doing research and his publications which are divided into three groups: 1 – dedicated to the history of Polish early music, 2 – devoted to the issues concerning Italian music in 17th century and 3 – concentrated on Polish-Italian relationships. There is also specified the aim and the scope of work whose the main subject of discussing is the third group of publications. Within it scope there are specified three main problems which were the center of interests of Zygmunt M. Szweykowski and became the main subject of the next chapters of this work.In the first chapter there is discussion on the music theory of Marco Scacchi in the context of Italian music theory and its reception in Poland, mainly on the basis of the book ‘Musica moderna w ujęciu Marka Scacchiego’ (Kraków 1977). Besides, the opinions of bandmaster about polychoral music were confronted with these of his students.The second chapter focuses on the life and musical activity of Italians on the Polish King’s court in the 17th century. On the basis of the publication ‘Włosi w kapeli królewskiej polskich Wazów’ (Kraków 1997) and particular works of the musicologist, it is determined the role of Italians in development of musical culture in Poland in 17th century.The third chapter is dedicated to the problem of the Italian influence on the music of Polish composers in the light of interpretation of Zygmunt M. Szweykowski. There are indicated the proofs of familiarity with Italian compositions by Polish musical environment in 17th century and manifestations of its reception, particularly with regard to selection of genres and inspiration of the Italian style. There is also determined the actual role of Italians in the development of Polish music according to the interpretation – which is surprised in the light of the hitherto publications – of Zygmunt M. Szweykowski.In the summary there is underlined the significance of the research of Zygmunt M. Szweykowski in Polish musicology and there are indicated its continuers among the researchers of young generation.

Związki polsko-włoskie w muzyce XVII-wiecznej Rzeczypospolitej w świetle prac Zygmunt M. SzweykowskiegoPrzedmiotem pracy jest omówienie związków polsko-włoskich w muzyce XVII wieku obecnych na terenie ówczesnej Rzeczypospolitej w oparciu o publikacje Zygmunta M. Szweykowskiego. Praca składa się z trzech części. We wstępie przybliżono sylwetkę muzykologa, omówiono metody pracy naukowej, a także podzielono dotychczasowy dorobek naukowy wyróżniając w nim trzy nurty badawcze: 1 – nurt poświęcony historii dawnej muzyki polskiej, 2 – nurt obejmujący zagadnienia dotyczące muzyki włoskiej XVII wieku oraz 3 – nurt skoncentrowany wokół relacji polsko-włoskich. Określono także cel i zakres pracy, w której przedmiotem szczegółowego omówienia stała się trzecia grupa publikacji. W ramach tejże, określono trzy główne zagadnienia, wokół których orbitowały zainteresowania Zygmunta M. Szweykowskiego, a które w dalszej części pracy stanowiły kolejne jej rozdziały. W rozdziale pierwszym omówiono teorię Marka Scacchiego w kontekście włoskiej teorii muzyki i jej recepcji w Rzeczypospolitej XVII wieku głównie w oparciu o książkę Musica moderna w ujęciu marka Scacchiego (Kraków 1977). Ponadto, poglądy kapelmistrza dotyczące muzyki polichóralnej skonfrontowano z zapatrywaniami jego uczniów. W rozdziale drugim skupiono uwagę na życiu i działalności muzycznej Włochów na dworze królów polskich w XVII wieku. Na podstawie publikacji Włosi w kapeli królewskiej polskich Wazów (Kraków 1997) oraz prac szczegółowych muzykologa, określono rolę Włochów w kształtowaniu kultury muzycznej XVII-wiecznej Rzeczypospolitej.Trzeci rozdział publikacji poświęcony został zagadnieniu wpływów włoskich na twórczość kompozytorów rodzimych w świetle interpretacji Zygmunta M. Szweykowskiego. W części tej wskazano dowody znajomości muzyki włoskiej w Rzeczypospolitej XVII wieku oraz przejawy jej recepcji, zwłaszcza w zakresie doboru gatunków i inspiracji stylem włoskim. Dokonano także oceny faktycznej roli Włochów w rozwoju muzyki polskiej, zgodnie z – zaskakującą w świetle dotychczasowych publikacji – interpretacją Zygmunta M. Szweykowskiego.W podsumowaniu podkreślono znaczenie badań Zygmunta M. Szweykowskiego w polskiej muzykologii oraz wskazano ich kontynuatorów wśród badaczy młodego pokolenia.