Ocena farmakokinetyczna wybranych pochodnych metyloksantyn po podaniu doustnym i dożylnym u szczura

The aim of this work was to evaluate the pharmacokinetics of theophylline, xanthine, and propentofylline following its single administration to rats. In order to achieve this goal it was necessary to develop and validate an analytical method of simultaneous quantification of tested substances in rat plasma. Analysis was performed using high-performance liquid chromatography (HPLC) technique with the diode array detection (DAD). Selected methyloxantines were administered to rats intravenously: theophylline at dose of 50 mg/kg (n=5), xanthine at dose of 10 mg/kg (n=3) or intragastrically: propentofylline at dose of 100 mg/kg (n=4). The concentration-time profile was obtained based on the concentration values measured at the selected time points. Pharmacokinetic parameters were calculated using noncompartmental analysis. Theophylline after its intravenous administration was distributed into the whole body water and showed slow elimination. Propentophylline after intragastric administration displayed low bioavailability, large volume of distribution and high total clearance. After intravenous administration of xanthine there was observed high variability in measured concentrations between rats what might be the result of interference with the endogenous xanthine.

Celem niniejszej pracy była ocena farmakokinetyki teofiliny, ksantyny oraz propentofiliny po jednorazowym podaniu u szczura.W pierwszym etapie badań opracowano i zwalidowano metody analityczne pozwalające na analizę stężeń badanych związków w osoczu. Badania wykonano za pomocą techniki wysokosprawnej chromatografii cieczowej sprzężonej z detektorem z matrycą diodową (DAD). W kolejnym etapie badane związki podawano szczurom dożylnie: teofilina w dawce 50 mg/kg m.c.), ksantyna w dawce 10 mg/kg m.c. (n=3) oraz doustnie: propentofilina w dawce 100 mg/kg m.c. (n=4). Następnie wyznaczano profil zmian stężenia badanych substancji w osoczu szczura w określonych punktach czasowych. Analizę farmakokinetyczną prowadzono w oparciu o analizę bezmodelową. W wyniku przeprowadzonych badań stwierdzono, że po dożylnym podaniu teofiliny lek ten ulegał dystrybucji w całej wodzie organizmu szczura oraz wolnej eliminacji. W przypadku dożoładkowego podania propentofiliny, lek ten charakteryzował się niską dostępnością biologiczną, dużą objętością dystrybucji i klirensem w surowicy szczura. Natomiast po dożylnym podaniu ksantyny szczurom obserwowano duże międzyosobnicze zróżnicowanie wartości stężeń, co prawdopodobnie może być wynikiem interferencji z endogenną ksantyną.