Najwyższa Izba Kontroli jako naczelny organ kontroli państwowej. Pozycja ustrojowa, organizacja i zasady kontroli

This thesis was made in order to characterize The Supreme Chamber of Control as a chief of authority control. After describing the political position of this authority, there were submitted the most important rules of aciting of this institution, criteria of control and organizational structure. The most attention was dedicated to conducting the proceeding, also describing authorization of controller and examination of witnesses. In very detailed way, there were submitted legal consequences, as a result of conduct of control. All of this issues allowed to analyse legitymacy of establisment this authority and verified if the current range of competences is sufficient to correct acting The Supreme Audit Office. Main attention was dedicated to competences about correcting possible irregularities, which are seems to be not sufficient

Niniejsza praca ma na celu scharakteryzowanie Najwyższej Izby Kontroli jako naczelnego organu kontroli państwowej. Po opisaniu pozycji ustrojowej organu, przedstawione zostały najważniejsze zasady działania organu, kryteria kontroli oraz jego struktura organizacyjna. Najwięcej uwagi poświęcone zostało przeprowadzeniu procesu kontrolnego, uprawnień kontrolera oraz przesłuchaniu świadka. W sposób szczegółowy przedstawione zostały konsekwencje prawne wynikające z przeprowadzenia kontroli. Pozwoliło to na analizę kwestii zasadności powołania organu oraz weryfikację czy aktualny zakres kompetencji jest wystarczający do prawidłowego działania Najwyższej Izby Kontroli. Szczególna uwaga została zwrócona na kompetencje odnośnie uprawnień do korygowania ewentualnych nieprawidłowości, które w tym wypadku wydają się być niewystarczające.