Ocena aktywności ośrodkowej aroksyalkilowych pochodnych 2-metoksyfenylopiperazyny

Szacuje się, że około 29% populacji cierpi na zaburzenia lękowe. W większości przypadków sama psychoterapia już nie wystarcza i konieczne jest wprowadzenie odpowiedniej farmakoterapii. W związku z czym zapotrzebowanie na leki anksjolityczne ciągle wzrasta. Niestety na rynku farmaceutycznym wciąż mamy niewiele leków, które skutecznie znosiłyby lęk bez wywoływania uciążliwych działań niepożądanych. Celem niniejszej pracy było oznaczenie potencjalnej aktywności przeciwlękowej pięciu pochodnych 2-metoksyfenylopiperazyny oraz wyjaśnienie mechanizmu działania najbardziej aktywnych związków.Potencjalną aktywność przeciwlękową badanych związków badano w teście czterech płytek u myszy. Następnie w celu określenia mechanizmu działania potencjalnie przeciwlękowego najbardziej aktywnego związku HBK-17, zbadano wpływ zablokowania biosyntezy serotoniny, noradrenaliny i dopaminy oraz receptorów 5-HT1A, 5-HT2A/C, α1 i D2 na aktywność „przeciwlękową” HBK-17. W celu potwierdzenia specyficzności otrzymanych wyników przeprowadzono test spontanicznej aktywności lokomotorycznej. Przeprowadzone badania wykazały potencjalną aktywność przeciwlękową jedynie związku HBK-17 w dawce 5 mg/kg m.c., bez wpływu na ruchliwość spontaniczną myszy, co wykluczyło uzyskanie fałszywie pozytywnych wyników w teście czterech płytek. Badania mające na celu poznanie mechanizmu potencjalnie anksjolitycznego działania związku HBK-17 wykazały zaangażowanie komponenty serotoninergicznej, noradrenergicznej oraz dopaminergicznej w potencjalną aktywność „przeciwlękową” HBK-17. Receptory 5-HT1A oraz D2 najprawdopodobniej biorą udział w mechanizmie aktywności potencjalnie przeciwlękowej, natomiast udział receptorów 5-HT2A/C oraz α1, ze względu na otrzymanie niespecyficznych wyników w teście czterech płytek wymagają dalszych badań. Uzyskane wyniki są solidną podstawą do podjęcia dalszych badań określających bezpieczeństwo oraz dokładny profil działania HBK-17.

It is estimated that about 29% of population suffers from anxiety disorders. Psychotherapy is insufficient in most cases, thus an appropriate pharmacotherapy is required. Therefore, the demand on anxiolytic-like drugs is still increasing. Unfortunately, on the pharmaceutical market are still too few medicines, which would effectively treat anxiety without any troublesome side effects. The aim of this thesis was to determine potential anxiolytic-like activity of five 2-methoxyphenylpiperazine derivatives and explain the mechanism of action of the most active compound. The anxiolytic-like activity of the examined compounds was tested in the four-plate test in mice. Subsequently, in order to determine the mechanism of the potential anxiolytic-like activity of the most active HBK-17 compound, the impact of inhibition of the biosynthesis of serotonin, norepinephrine, dopamine, as well as the blockade of 5-HT1A, 5-HT2A/C, α1 and D2 receptorson anxiolytic-like activity HBK-17 was examined. A spontaneous locomotor activity test was carried out in order to confirm the specificity of the obtained results. Only HBK-17 showed anxiolytic-like activity at a dose of 5 mg/kg b.w. What is more, the compound did not affect the spontaneous locomotor activity of the mice, which excluded the possibility of obtaining false positive results in the four-plate test. The study showed that in the mechanism of actionof HBK-17 the serotonergic, noradrenergic and dopaminergic systems seems to be involved. 5-HT1A and D2 receptors are likely to be taking part in the mechanism of the anxiolytic-like activity, while the 5-HT2A/C and α1 receptors still need to be examined due to obtaining unspecified results in the four-plate test. The results are a solid basis for performing further research determining safety and pharmacological profile of HBK-17.