L’Italia richiama vasta gamma di associazioni e stereotipi che riguardano, tra l’altro, l’immagine della famiglia di cui motivo, nell’arco dell’ultimo secolo, venne trasmesso sopratutto attraverso il cinema americano. Basando sulla certa schema i registi crearono il ritratto di famiglia, in cui ognuno possiede un carattere preciso. L’uomo è mammone e capofamiglia, la donna è sempre casalinga e madre dei figli viziosi, poco autonomi, attaccati alla casa, che simboleggia: rifugio, senso di sicurezza, tradizione e legame alle proprie radici. La vita familiare comprende: le accese discussioni, litighi e grande amore pieno di passione, accompagnata da infedeltà ed adulterio. Il capolavoro Il Padrino di F.F. Coppola, raccontando la storia di un clan mafioso, che si caratterizza per un senso dell’identità nazionale e un forte patriarcato, presenta il rapporto della famiglia con il potere e la società, con cui rimane sempre diffidente. Inoltre, getta una luce più umana sui protagnisti italiano-gangster, presentando l’attività di mafia come il modo per sopravvivere nella capitalista America. Oltre a coinvolgente e originale sceneggiatura (basata sul libro di M.Puzo) il successo del film è dovuto anche all’eccelente regia di Coppola. Tuttavia, nononstante l’approccio individuale al tema dell’italianità si nota la tendenza di utilizzare stereotipi già esistenti e ben conosciuti nella società che sono spesso esagerate e obsolete, però sempe interessanti per essere rappresentanti.
Włochy przywołują wiele skojarzeń i stereotypów dotyczących, między innymi, obrazu rodziny, którego motyw w ostatnim stuleciu, rozpowszechnił się przede wszystkim poprzez kino amerykańskie. Bazując na pewnych schematach, reżyserzy stworzyli portret rodziny włoskiej, w której każdy ma określony charakter. Mężczyzna jest mamisynkiem i głową rodziny, kobieta zaś jest zawsze przedstawiona jako gospodyni domowa i matka gromadki dzieci, rozpuszczonych niesamodzielnych, przywiązanych do rodzinnego domu, który symbolizuje: schronienie, poczucie bezpieczeństwa, tradycję i powrót do korzeni. Życie rodzinne składa się z: zaciętych dyskusjach, kłótni, pozornej religijności i wielkiej wzajemnej miłości pełnej pasji, której jednak towarzyszy niewierność i zdrada. Arcydzieło Ojciec chrzestny F.F Coppoli, opowiadający historię rodziny Corleone, która charakteryzuje się poczuciem własnej tożsamości narodowej i silnym patriarchatem, ukazuję relację między rodziną, władzą i społeczeństwem. Ponadto, w sposób bardziej „ludzki” przedstawia bohaterów świata przestępczego i prezentuje działalność mafii jako sposób na przetrwanie w kapitalistycznej Ameryce. Oprócz wciągającemu i oryginalnemu scenariuszowi (na podstawie książki M. Puzo) film zawdzięcza swój międzynarodowy sukces doskonałej reżyserii. Jednak, mimo indywidualnego podejścia do tematu „włoskości” można zauważyć tendencję do wykorzystywania istniejących już stereotypów, dobrze znanych w społeczeństwie, które często są wyolbrzymiane lub nieaktualne, lecz wciąż tak samo interesujące i warte przedstawienia.
The Italy evokes a lot of associations and stereotypes concerning, for instance the image of the family, mostly promulgated by the american cinema in the past last century. Directors, basing on certain scheme, created the portrait of family where everyone has a particular character. The man is mammone (mama’s boy) and head of family, the woman is always housewife and mother of many children: spoilt, dependent, attached to the house, which symbolizes a refuge, sense of protection, tradition and ties to a native culture. Family life include: heated discussions, argues, a great love full of passion, accompanied by infidelity and adultery. The masterpiece The Godfather by F.F. Coppola, telling the story of a mafia clan, which is characterized by sense of national identity and a strong patriarchate, presents a relationship between the family, the power and the society. Moreover, the film throws some more human light on the protagonists “italian-gangster”, showing mafia and organized crime as a way to survive in a capitalist America. Besides an involving and an original screenplay (based on the book by M. Puzo) the film's success is also due to the excellent direction by Coppola. However, despite the individual approach to the theme of italianità and an italian spirit may be noticed the tendency to use an existing stereotypes - well known in society, which often are exaggerated and outdated, but still interesting to be representatives.
