Populist left in Latin America. Comparative study of Bolivia, Ecuador and Peru

This thesis analyzes the populist phenomenon in Latin America on the basis of three countries - Bolivia, Ecuador and Peru. The main purpose of the thesis is to find populist elements in the political discourse presented by Evo Morales, Rafael Correa and Ollanta Humala. The thesis is not only an attempt to formulate a universal definition of populism. It is also focused on inclusion of this phenomenon in a broader political context. The thesis is divided into three chapters. The first chapter is devoted to a theoretical introduction to the subject. It includes an analysis of different concepts of populism presented by researchers with an emphasis on the problems with its classification. Also the main characteristics of Latin American populism and the concepts of neopopulism and etnopopulism are analyzed. The second chapter discusses main programme documents of Bolivia, Ecuador and Peru concerning leftist and populist elements. Special attention is paid to political programmes presented by the three leaders during their election campaigns, new constitutions of Bolivia and Ecuador and also governmental plans. The last chapter addresses the issue of functioning of the modern populism in a political practice of the three states. It is also divided into three subsections discussing the types of leadership presented by Evo Morales, Rafael Correa and Ollanta Humala. Its main goal was also to demonstrate fundamental differences in the functioning of populism in the three countries. The conclusion contains a brief summary of the findings of this study based on the research questions and the anticipated direction of the development of populism in the future.

Niniejsza praca magisterska analizuje fenomen populizmu w Ameryce Łacińskiej w odniesieniu do trzech wybranych państw - Boliwii, Ekwadoru i Peru. Głównym celem pracy jest poszukiwanie elementów populizmu w politycznym dyskursie Evo Moralesa, Rafaela Correi i Ollanta Humali. Jest ona nie tylko próbą sformułowania uniwersalnej definicji populizmu, ale także wpisania tego zjawiska w szerszy kontekst polityczny. Praca podzielona jest na trzy rozdziały. Rozdział pierwszy pracy stanowi teoretyczne wprowadzenie do tematyki. Zawarto w nim analizę wybranych koncepcji prezentowanych przez współczesnych badaczy zjawiska populizmu, ze szczególnym uwzględnieniem problemów związanych z klasyfikacją tego pojęcia. Koncentruje się on również na wskazaniu najważniejszych cech populizmu latynoamerykańskiego i wyjaśnieniu pojęć neopopulizmu i etnopopulizmu. W rozdziale drugim zawarto analizę najważniejszych dokumentów programowych Boliwii, Ekwadoru i Peru w odniesieniu do postulatów lewicowych i populistycznych. Omówiono w nim programy polityczne prezentowane przez trzech przywódców w czasie kampanii wyborczych, nowe konstytucje Boliwii i Ekwadoru oraz oficjalne plany rządowe.Rozdział trzeci poświęcono funkcjonowaniu współczesnego populizmu w praktyce politycznej trzech badanych państw. Podzielony został na trzy podrozdziały w których, w oparciu o wybrane przykłady, omówiono typy przywództwa prezentowane przez Evo Moralesa, Rafaela Correę i Ollanta Humalę. Jego celem było także wykazanie zasadniczych różnic w funkcjonowaniu populizmu na terenie badanych państw. W zakończeniu zawarto krótkie podsumowanie wniosków wynikających z niniejszej pracy w oparciu o sformułowane wcześniej pytania badawcze oraz przewidywany przez autorkę kierunek rozwoju populizmu w przyszłości.