L’île de Pâques et la communication au bout du monde.Les relations des expéditions de Cook et de La Pérouse à l’Île de Pâques à la fin du XVIIIe siècle.

This master's thesis presents different methods of communication between inhabitants of Easter Island and travelers from Europe who come to the Island at end of the eighteenth century, with expeditions of James Cook and La Perouse. In the first part, I present Europe of 18th century. Enlightenment scientific curiosity became a new motive for exploration. Then I describe travelers, their emotions and opinionss about life on the island. The sailors who keep logbooks see the island and its inhabitants in different ways. Each relation is different and shows different views about this mysterious place. The next section provides an analysis of methods of non-verbal and verbal communication. I describe communication situations, then I divide them on categories. Communication methods such as proxemics, facial expressions, kinesics, manipulation of objects and appearance, as well as knowledge of Tahitian, which resembles the language Rapa Nui, help Europeans in communicating. However, there is a lot of misunderstanding which I try to decode.

Ce mémoire vise à présenter la communication entre les habitants de l’île de Pâques et les voyageurs des expéditions de Cook et de La Pérouse.Dans la première partie de ce mémoire, je présente l’Europe au XVIIIe siècle, appelé le siècle des Lumières, où les voyages scientifiques commencent à dominer.Ensuite, je décris les voyageurs et je montre leurs relations, les sentiments des auteurs et leurs idées sur la vie dans ce petit lopin. Je présente aussi les descriptions de l’île de Pâques, ses habitants et leur culture matérielle. Les marins qui mènent leurs journaux de voyages aperçoivent l’île de Pâques et ses habitants dans de différentes manières. Chaque relation montre une autre idée sur cette île mystérieuse qui se trouve au bout du monde.La partie suivante contient l’analyse des méthodes de communication non-verbale et verbale entre les arrivants et les indigènes. Je constitue un corpus des situations de communication pour ensuite les structurer et les analyser. La proxémique, mimique, kinésique, manipulation des objets et apparence aussi bien que la connaissance d’une langue semblable souvent aident aux voyageurs. Il y a aussi quelques situations de malentendus ou la communication verbale et non-verbale entravent la compréhension entre les deux groupes.

Niniejsza praca przedstawia metody komunikacji między mieszkańcami Wyspy Wielkanocnej, a podróżnikami z Europy, którzy docierają na ten kraniec świata końcem XVIII wieku, wraz z ekspedycjami Jamesa Cooka i La Perouse'a.W pierwszej części pracy przedstawiam Europę XVIII wieku, której idee sprzyjają podróżom naukowo-badawczym. Następnie opisuję podróżników i przedstawiam ich relacje z podróży, ich odczucia i poglądy na temat życia na wyspie. Marynarze, którzy prowadzą dzienniki pokładowe postrzegają wyspę i jej mieszkańców w różny sposób. Każda relacja ukazuje odmienne poglądy na temat tego tajemniczego miejsca.Kolejna część zawiera analizę metod komunikacji niewerbalnej i werbalnej. Tworzę korpus opisując sytuacje komunikacyjne, następnie je uporządkowuje dzieląc na kategorie. Metody komunikacji takie jak proksemika, mimika, kinezyka, manipulacja przedmiotami oraz wygląd zewnętrzny, jak również znajomość języka tahitańskiego, który przypomina język rapa nui, pomagają Europejczykom w porozumiewaniu się z Rapanujczykami. Pojawia się jednak wiele sytuacji nieporozumienia, kiedy to wyżej wymienione elementy utrudniają komunikację.