Silva rerum Pawła Sebastiana Zembrzuskiego z XVIII w.

Głównym celem pracy jest opis kodykologiczny oraz przedstawienie zawartości rękopisu 85 MNK ze zbioru Biblioteki Książąt Czartoryskich – sylwy Sebastiana Pawła Zembrzuskiego. Aby dokonać opisu zawartości rękopisu 85 MNK niezbędne było przeprowadzenie analizy kodykologicznej. Pierwsza część pracy traktuje o formach, jakimi były silvae rerum, zarówno w Rzeczypospolitej, jak i na Zachodzie. Sylwy były bardzo popularną formą piśmiennictwa w dobie polskiego baroku. Rękopisy te są tak różnorodne w swej treści, iż po dziś dzień są obszernym źródłem nie tylko dla historyków, ale także dla etnologów czy antropologów. Ten typ kodeksu zawiera w sobie niemalże wszystkie rodzaje ksiąg rękopiśmiennych.Główna część pracy traktuje o analizie oraz treści rękopisu 85 MNK. Paweł Zembrzuski rozpoczął prowadzenie księgi w 1704 r. Po jego śmierci w 1708 r. sylwa była prowadzona nadal. W księdze występuje ponad 10 różnych duktów, zaś najmłodszy tekst, który udało się zidentyfikować, został wniesiony do sylwy po 1774 r. Łącznie w rękopisie występuje 167 tekstów, które zostały opisane według przyjętego schematu: 1. Strony, 2. Dukt, 3. Incipit, 4. Explicit, 5. Noty marginalne, 6. Uszkodzenia w tekście, 7. Opis.

The main aim of this study is codicological description and presentation of a content of the manuscript 85 MNK from The Princes Czartoryski Library – Paulus Sebastian Zembrzuski’s silvae rerum. A codicological analysis was necessary to describe the content of this manuscript.First part is about silvaes as a literary form in Rzeczpospolita also in the Western Europe. During polish baroque silvaes were very popular form of writing. These manuscripts had so diverse content that even nowadays they are one of the most valuable historical sources for historians, anthropologists or ethnologist. Silvaes contained almost all types of manuscripts.Main part is about codicological analysis and content of the manuscript 85 MNK. Paulus Zembrzuski started his silvae in 1704. After his dead in 1708, this manuscript was continued by other men. Ten different types of writing occurred in manuscript. The latest script was written after 1774. There are 167 scripts in total, which were described by the following pattern: 1. Numbers of pages, 2. Type of writing, 3. Incipit, 4. Explicit, 5. Marginal notes. 6. Script’s damage, 7. Description.