Perception of the use of direct coercion measures from the perspective of psychiatric patients and medical personnel - comparative analysis

Celem niniejszej pracy było zbadanie sposobu i charakteru spostrzegania stosowania środków przymusu bezpośredniego przez personel medyczny i pacjentów psychiatrycznych, na których ten przymus został użyty. Autorka pracy zdecydowała się poruszyć problematykę odbioru stosowania środków nacisku, ponieważ rzadko, zarówno w literaturze polskiej jaki anglojęzycznej, to zagadnienie poddawane jest badaniom i analizie. Przedmiotem zainteresowań był pacjent, posiadający osobiste doświadczenia związane z zastosowaniem wobec niego środków przymusu bezpośredniego oraz osoby pełniące funkcję personelu medycznego (pielęgniarki), które w swojej karierze zawodowej osobiście wdrażały procedury z zakresu środków nacisku. Dane zebrano przy użyciu dwóch wystandaryzowanych narzędzi: MAVAS i CES. Punktem odniesienia w obu badanych grupach była skala MAVAS. Wyniki zostały uzupełnione o zbadane subiektywne odczucia pacjentów, uzyskane dzięki skali CES. Analiza porównawcza wykazała istotnie statystycznie różnice w spostrzeganiu zastosowania środków przymusu w dwóch badanych grupach, z jednoczesnym brakiem wpływu płci na proces percepcji zjawiska. Wśród pacjentów trakcie doświadczania przymusu dominowało uczucie upokorzenia, przymuszania, oraz wywołane nim fizyczne skutki uboczne. Wśród personelu dominowało przekonanie o słuszności stosowania radykalnych metod, z jednoczesnym brakiem poparcia dla środków alternatywnych. W obu przebadanych grupach udowodniono istnienie wewnętrznego błędu atrybucji, co prawdopodobnie było przyczyną rozbieżności w sposobie spostrzegania przymusu bezpośredniego. Opracowane wyniki badań mogłyby stać się cennym źródłem w lepszym zrozumieniu pobudek pacjentów, poprawieniu komunikacji wewnątrz oddziału, co ostatecznie mogłoby skutkować zmniejszeniem częstotliwości agresywnych zachowań.

The purpose of this study was to investigate the manner and nature of perceiving the use of direct coercive measures by medical personnel and psychiatric patients on whom this coercion was used. The author of the thesis paper decided to tackle the issue of the use of pressure tools because this subject is rarely subjected to research and analysis, both in the Polish and English literature. The subject of interest was a patient with personal experience with the use of direct coercive measures against him and medical staff (nurses) who in their careers personally implemented pressure procedures. Data were collected using two standardized tools: MAVAS and CES. The MAVAS scale was the benchmark in both groups studied. The results were supplemented by the subjective feelings of patients, obtained thanks to the CES scale. A comparative analysis has shown statistically significant differences in the perception of coercive measures in the two studied groups, with the simultaneous lack of gender influence on the perception process of the phenomenon. Patients under coercion were most likely to experience humiliation, coercion, and physical side effects. The personnel was predominantly convinced of the rightness of using radical methods, with no support for alternative measures at the same time. In both of the examined groups, there was an internal attribution error, which probably caused a discrepancy in the way of perceiving direct coercion. The developed research findings could become a valuable source to better understand the motives of patients, improving communication within the ward, and ultimately reducing the frequency of aggressive behaviors.