Praca pt. "Uniwerbizacja w języku serbskim z elementami języka chorwackiego i bośniackiego" ma charakter teoretyczno-empiryczny. W niniejszej pracy omówione zostało zjawisko uniwerbizacji w języku serbskim oraz zaprezentowano poglądy europejskich językoznawców. O uniwerbizacji na obszarze języków południowosłowiańskich pisali m. in. Ivan Klajn, Božo Ćorić, Milorad Radovanović, Amela Šehović. Rozdział pierwszy i drugi mają charakter teoretyczny. W pierwszym przedstawione zostały poglądy oraz teorie czeskich, polskich, słowackich, rosyjskich i południowosłowiańskich językoznawców oraz podjęto próbę zdefiniowania kluczowych terminów związanych z tematyka pracy, takich jak: uniwerbizacja, multiwerbacja i żargon. Ponadto dokonano charakterystyki formalnych zabiegów słowotwórczych towarzyszących uniwerbizacji jakimi są m. in. derywacja, elipsa czy abrewiacja. Drugi rozdział poświęcony został podstawowym pojęciom gramatycznym związanym z całym procesem. Bazując na dysertacji Sylwii Sojdy pt. "Procesy uniwerbizacyjne" w języku słowackim i polskim podjęto próbę zdefiniowania następujących pojęć: derywacja, derywat prosty i złożony, formant słowotwórczy, typy derywacji a ich związek z uniwerbizacją oraz motywacja. W rozdziale trzecim znajduje się analiza uniwerbizmów rzeczownikowych powstałych w procesie derywacji sufiksalnej, która jest najpowszechniejszym sposobem słowotwórczym w tworzeniu uniwerbizmów. Opierając się na pracy Ranka Bugarskiego pt. "Žargon" oraz Senahida Halilovicia, Ilijasa Tanovicia, Ameli Šehović pt. "Govor grada Sarajeva i razgovorni bosanski jezik" dokonano analizy dziewięciu najczęstszych sufiksów, które tworzą uniwerbizmy rzeczownikowe. Na końcu trzeciej części pracy omówiono także inne zjawiska językowe towarzyszące uniwerbizacji, a są nimi homonimia, synonimia słowotwórcza oraz semantyczna poliwalencja uniwerbizowanych rzeczowników. Uniwerbizacja jest przejawem językowej tendencji do ekonomiczności języka, która realizuje się jako skłonność do skrótowości. Główną przyczyną uniwerbizacji jest dążenie do ekonomii. Ponadto dominuje chęć nadania nowego krótszego leksemu temu, co w języku posiada nazwę opisową.
The paper entitled “The Serbian language with elements of the Croatian and Bosnian languages” is a theoretical-empirical one. This paper discusses the phenomenon of univerbation in Serbian and presents the views of European linguists. About univerbation in the area of South Slavic languages wrote, among others. Ivan Klajn, Božo Ćorić, Milorad Radovanović, Amela Šehović.The first and second chapters are of a theoretical nature. The views and theories of Czech, Polish, Slovakian, Russian and South Slavic linguists were presented in the first and an attempt was made to define key terms related to the subject of work, such as: univerbation, multiverbation and jargon. Moreover, there was made characteristics of formal word formation accompanying univerbation, such as: derivation, ellipse or abbreviation.The second chapter is devoted to the basic grammatical concepts associated with the whole process of univerbation. Based on the dissertation of Sylvia Sojrd entitled "The univerbation processes in Slovak and Polish” there was attempted to define the following terms: derivative, simple and complex derivatives, formative, derivative types and their relation to univerbation and motivation.In the third chapter, there is an analysis of nouns in the suffix derivation, which is the most common form of word formation in the creation of univerbs. Based on the work of Ranko Bugarski entitled “Žargon” and Senahida Halilović, Ilias Tanović, Ameli Šehović entitled "Govor Grada Sarajeva and razgovorni bosanski jezik" there has been analysed nine of the most common suffixes that make noun univerbs. At the end of the third part of the paper are also discussed other linguistic phenomena accompanying univerbation, which are homonyms, word-formation synonyms and semantic polyvalence of universally unified nouns.Univerbation is a manifestation of the linguistic tendency of the language economy, which is realized as a tendency towards shortness. The main cause of univerbation, as has often been mentioned, is the pursuit of economics. In addition, the desire to give a new shorter lexeme is what the descriptive name has in the language.
