Psychosocial integrity and basic hope in late adulthood

According to the Erikson’s theory, personality development is associated with a positive resolution of developmental conflicts, appearing in stages, as a result of human interaction with the social and culture world. People in late adulthood are faced with the difficult task of finding a balance between the syntonic and dystonic feature of ego - integrity and despair - they have a chance to develop life wisdom, deciding how to perceive themselves, other people and the surrounding world. The aim of the presented research was to empirically verify the assumptions of Erikson's theory and to find the answer to the question about the relationship between psychosocial integrity, basic hope, depression and anxiety. The study of elderly people (N = 152) used the Measures of the Psychosocial Development (MPD) by Hawley (polish adaptation: Uchnast), the Basic Hope Inventory (BHI-12) by Trzebiński and Zięba, the Hospital Scale of Anxiety and Depression (HADS) by Zigmond and Snaith (polish adaptation: de Walden-Gałuszko and Majkowicz) and the Sociodemographic Data Sheet, designed by the author of the study. The study has proved the occurrence of the correlation of the psychosocial integrity, basic hope and depression and anxiety. What is more, elderly people with a high level of psychosocial integrity have a higher level of basic hope and a lower level of depression and anxiety than elderly people with a low psychosocial integrity. They have also coped well with the resolution of all seven previous developmental conflicts.

Zgodnie z psychospołeczną koncepcją Eriksona, rozwój osobowości zachodzi na drodze pozytywnego rozstrzygania konfliktów rozwojowych, pojawiających się stadialnie, w efekcie interakcji człowieka ze światem społecznym i kulturą. Późna dorosłość stanowi etap, kiedy istota ludzka staje przed trudnym zadaniem odnalezienia balansu pomiędzy syntoniczną a dystoniczną cechą ego – integralnością a rozpaczą – w wyniku czego ma szansę rozwinąć mądrość życiową, decydującą o sposobie postrzegania siebie, innych ludzi i otaczającego świata. Celem prezentowanego projektu badawczego była empiryczna weryfikacja założeń teorii Eriksona i znalezienie odpowiedzi na pytanie o związek integralności psychospołecznej z nadzieją podstawową, depresyjnością i lękiem. W badaniu seniorów (N=152) wykorzystano Inwentarz Rozwoju Psychospołecznego (IRP) autorstwa G. A. Hawley (w adaptacji Z. Uchnasta), Kwestionariusz Nadziei Podstawowej (BHI-12) J. Trzebińskiego i M. Zięby, Szpitalną Skalę Lęku i Depresji (HADS), opracowaną przez A. S. Zigmonda i A. S. Snaitha (w adaptacji K. de Walden-Gałuszko i M. Majkowicz) oraz Arkusz danych socjodemograficznych, zaprojektowany przez autorkę badania. Przeprowadzone badania udowodniły występowanie współzmienności integralności psychospołecznej, nadziei podstawowej oraz depresyjności i lęku. Dowiedziono, że seniorzy charakteryzujący się wysoką integralnością psychospołeczną, mają wyższy poziom nadziei podstawowej oraz niższy poziom depresyjności i lęku, a także znacznie lepiej poradzili sobie z rozwiązaniem wszystkich siedmiu poprzednich konfliktów rozwojowych, niż seniorzy posiadający niską integralność psychospołeczną.