Tytuł pozycji:
Traditional and innovative methods of promoting folk art.
- Tytuł:
-
Traditional and innovative methods of promoting folk art.
: Tradycyjne i nowatorskie formy upowszechniania sztuki ludowej
- Autorzy:
-
Gruca, Ewa
- Słowa kluczowe:
-
folklor, sztuka ludowa, dziedzictwo, zarządzanie dziedzictwem, stylizacja, folkloryzacja, promocja, kultura ludowa
folklore, folk art, heritage, heritage management, stylization, folklorization, promotion, folk culture
- Język:
-
polski
- Dostawca treści:
-
Repozytorium Uniwersytetu Jagiellońskiego
-
Przejdź do źródła  Link otwiera się w nowym oknie
The major issue described in given thesis concerns methods of popularizing national folk art in Poland. National folklore plays significant role in building social solidarity and also in fighting social exclusion. This special part of national heritage needs special methods of promotion too. First part of these thesis explains historical background and social changes in the end of 19th and the beginning of 20th century that led to important changes in peasants social status. Second chapter describes the role folklore played on polish art scene in 20th century, these part especially concerns on the idea of national style. Next, third part contains the results of my research: survey on the modern recipients of culture and two interviews with the representatives of cultural organizations, whose main intent is folklore promotion.
Praca opisuje sposoby upowszechniania sztuki ludowej w Polsce od początków XIX wieku aż do czasów współczesnych. Zwraca uwagę na powody, dla których sztuka ludowa powinna być szczególnie upowszechniana: budowanie solidarności społecznej oraz przeciwdziałanie wykluczeniu społecznemu. Odpowiada na pytanie jak i dlaczego sztuka ludowa powinna być szczególnie popularyzowana. Pierwszy rozdział opisuje tło historyczne dla rozwoju zainteresowania folklorem, porusza kwestię zmiany statusu społecznego chłopów w XX wieku, inspiracji ludowych w sztuce oraz wykorzystaniu sztuki ludowej w propagandzie komunistycznej. Druga część ma także wymiar teoretyczny. Opisuje najważniejsze zorganizowane grupy działające w XX-wiecznej Polsce, które często z przyczyn ideologicznych przemycały w swej twórczości motywy ludowe a także dotyka kwestii podejścia do folkloru w czasach współczesnych. Trzeci rozdział obejmuje wyniki z badań własnych: ankiety wśród odbiorców sztuki oraz wywiadów przeprowadzonych w dwóch instytucjach kultury.