Tytuł pozycji:
Mityzacja przeszłości i rozczarowanie teraźniejszością. Wizerunek młodzieży w polskim kinie współczesnym po 2009 roku
- Tytuł:
-
Mityzacja przeszłości i rozczarowanie teraźniejszością. Wizerunek młodzieży w polskim kinie współczesnym po 2009 roku
Mythisation of the past and disappointment with the present. The image of young people in Polish contemporary cinema after 2009
- Autorzy:
-
Richert, Paulina
- Słowa kluczowe:
-
Polish cinema, youth film, coming of age film, developmental psychology, ostalgia, rite of passage, adolescence
kino polskie, film o młodzieży, psychologia rozwoju człowieka, ostalgia, rytuał przejścia, adolescencja
- Język:
-
polski
- Dostawca treści:
-
Repozytorium Uniwersytetu Jagiellońskiego
-
Przejdź do źródła  Link otwiera się w nowym oknie
The aim of the thesis is to draw the reader's attention to the diverse approach to young people in Polish contemporary cinema, which depends on the setting of the film's action in time. Young people living in difficult times of the Polish People's Republic have a common enemy, therefore they unite and at the same time grow up experiencing their first love. Their image is idealized. However, their peers who are already born in free Poland face other problems: internet addiction, adolescent prostitution, and one of their main goals is to achieve a high position in their group, which divides them. In the analysis, I used the issues of developmental psychology, as well as the term "ostalgia," which means nostalgia for the PRL. Examples of contemporary setted films are: "Galerianki" (2009, dir. Katarzyna Rosłaniec) and "Suicide Room" (2011, dir. Jan Komasa), and for those in the past: "Everything that I love" (2009, dir. Jacek Borcuch) and "Ticket to the Moon" (2013, dir. Jacek Bromski).
Celem pracy jest zwrócenie uwagi czytelnika na zróżnicowane podejście do młodzieży w polskim kinie współczesnym, które uzależnione jest osadzenia akcji filmu w czasie. Młodzi ludzie żyjący w trudnych czasach Polskiej Rzeczpospolitej Ludowej mają wspólnego wroga, dlatego się jednoczą, a jednocześnie dorastają, przeżywając pierwsze miłości. Ich obraz jest wyidealizowany. Natomiast ich rówieśnicy urodzeni już w wolnej Polsce zmierzają się z innymi problemami: uzależnieniem od internetu, młodocianą prostytucją, a jednym z ich głównym celów jest uzyskanie wysokiej pozycji w swojej grupie, co ich dzieli. Przy analizie posługiwałam się zagadnieniami psychologii rozwoju człowieka, a także terminem „ostalgia”, który oznacza nostalgię za PRL-em. Za przykłady filmów osadzonych współcześnie posłużyły: „Galerianki” (2009, reż. Katarzyna Rosłaniec) oraz „Sala samobójców” (2011, reż. Jan Komasa), a dla umiejscowionych w przeszłości: „Wszystko, co kocham” (2009, reż. Jacek Borcuch) oraz „Bilet na Księżyc” (2013, reż. Jacek Bromski).