La voix féminine dans la poésie des trobairitz

This study aims to examine the phenomena of female voice in women's poetry created in Occitan language in 12th and 13th century, known as trobairitz poetry. The paper is divided into four chapters. The first chapter is concentrated on the reflexion on the persona's status in trobairitz' lyrics, based on the term of féminité textuelle. In the second chapter the author presents a selection of critical perspectives on the topic. In the third chapter the specific question of masculine poetry with female voice (chansons de femme) is discussed. Finally, the fourth and last chapter is an attempt to develop the new conception of the female voice based on somatic criticism.The study shows that the female voice is completely subordinated to fin'amor social practices in which feminine expression adopts the role of a counter-voice which aims to proliferate the male-oriented courtly discourse. The conception of the female voice proposed by the author allows to separate the lyrical phenomena that trangresses the socio-poetical troubadour model.

Le présent travail a pour objectif d'étudier les phénomènes de la voix féminine dans la poésie des femmes en langue d'oc du XIIe et XIIIe siècles, la poésie des trobairitz. Le mémoire est réparti en quatre chapitres. Le premier chapitre porte sur le statut de la persona lyrique dans la poésie des trobairitz à partir de la notion de la féminité textuelle. Dans le deuxième chapitre l'auteur présente le choix des approches de recherche concernant le sujet de travail. Le troisième chapitre touche une question des poèmes masculins à l'expression féminine (chansons de femme). Le quatrième et dernier chapitre est une tentative de la nouvelle conception de la voix féminine orientée vers le corps.La recherche montre la soumission complète de la voix féminine aux pratiques sociales de la fin'amor dans lesquelles l'expression littéraire féminine prend un rôle de la contre-voix qui sert à proliférer le discours courtois orienté vers l'homme. Dans ce contexte, la conception de la voix féminine présentée par l'auteur permet de séparer les phénomènes lyriques qui restent en dehors du modèle socio-poétique troubadouresque.

Niniejsza praca ma na celu zbadanie zjawisk głosu kobiecego w poezji kobiet tworzonej w języku oksytańskim w XII i XIII wieku przez poetki zwane trobairitz. Praca podzielona jest na cztery rozdziały. Pierwszy rozdział zawiera rozważania na temat statusu podmiotu lirycznego w poezji trobairitz oparte na wypracowanym przez krytykę pojęciu féminité textuelle. W rozdziale drugim autor przedstawia wybór perspektyw badawczych dotyczących przedmiotu pracy. Rozdział trzeci dotyczy szczególnego przypadku głosu kobiecego w literaturze, jakim są pieśni pisane przez mężczyzn z użyciem kobiecej persony lirycznej (chansons de femme). Ostatni, czwarty rozdział pracy jest próbą wypracowania autorskiej koncepcji głosu kobiecego, opartej na metodzie krytyki somatycznej.Podjęte badania wykazują całkowite podporządkowanie głosu kobiecego praktykom społecznym fin'amor, w których ekspresji literackiej kobiet przypada rola kontrgłosu, mającego na celu podtrzymywanie zorientowanego na mężczyzn dyskursu dwornego. W tym kontekście, zaproponowana przez autora koncepcja głosu kobiecego pozwala na wyodrębnienie pewnych zjawisk literackich pozostających poza obrębem modelu socjopoetyckiego trubadurów.