Nadrzędnym celem mojej pracy było podjęcie próby umiejscowienia kobiecej cielesności, a szczególnie brzemienności w Bachtinowskim karnawale. Bachtin postrzega karnawał jako protogatunek literacki, prowadzący do polemicznego, a zarazem prześmiewczego dialogu. Cielesność, stanowiąca nieodłączną część karnawału jest głównym przedmiotem mojej analizy.Jako pierwszą analizuję powieść Knuta Hamsuna Głód, zwracając uwagę na nieświadomie pełnioną przez bohatera rolę błazna. Analiza tego utworu stanowić będzie odniesienie dla kolejnej części pracy, poświęconej żeńskiej bohaterce powieści Förvandling Evy Adolfsson, dzięki któremu wskażę różnice w postrzeganiu kobiety a mężczyzny w karnawale. Skupiam się jednak głównie na brzemienności, która pozornie nie wydaje się być blisko związana z karnawałem. Poprzez analizę dwóch powieści, których główne bohaterki są ciężarnymi kobietami, zauważającymi jak cielesność staje się niezwykle ważnym aspektem ich życia, staram się zwrócić uwagę na elementy karnawałowości zawarte w utworach. Na przykładzie powieści Förvandling podejmuję próbę ukazania procesu myślowego zachodzącego w bohaterce, która akceptując cielesność i ciążę jako część siebie, zaczyna czerpać z nich literackie inspiracje, mimo wcześniejszej potrzeby uwolnienia się od swojego ciała i jego ograniczeń. Cielesność dostarczająca natchnienia i poniekąd odciskająca swój ślad na literackiej analizie pisanej przez bohaterkę, jak również macierzyństwo łączące uznawaną za podniosłą i czystą miłość matczyną z bardzo cielesnymi aspektami opieki nad dzieckiem, które zostały opisane w powieści, wskazują na obecność karnawału w utworze. Jednak Mary Arisa Fioretosa nie została przeze mnie uznana za utwór o elementach karnawałowych w sposób równie bezpośredni, co Förvandling. Tytułowa bohaterka utworu doświadcza według mnie zbyt dramatycznych przeżyć, by móc jej cielesność uznać za typowo karnawałową. Powołując się jednak na Jak ucieleśnić ciało: o jednym z dylematów somatopoetyki prof. Anny Łebkowskiej, podejmuję próbę ukazania ciała bohaterki jako źródła produktywności metafor, opisujących rzeczywistość w całkiem nowy sposób, rewindykujących automatyzmy, prowadzących dialog z zastanymi normami a więc pełniących tę samą funkcję, co karnawałowa polemika. Poprzez analizę powyższych utworów ukazałam współczesną kobietę i jej cielesność jako czynnik prowadzący do dialogu oraz stanowiący źródło literackich inspiracji, bliski Bachtinowskiej dialogowości i karnawałowości.
The main goal of my thesis was to attempt to locate women's corporeality, especially pregnancy in the Bakhtin carnival. Bakhtin sees carnival as a literary proto-genre, leading to a polemical and ironic dialogue. Corporeality, which is an integral part of the carnival, is the main subject of my analysis.As first I analyze Knut Hamsun's novel "Hunger", drawing attention to the hero's unconscious role of a jester. The analysis of this novel will be a reference for the next part of my thesis, devoted to the female heroine of the novel "Förvandling" by Eva Adolfsson, thanks to which I will show the differences in the perception of a woman and a man in relation to the carnival. However, I focus mainly on pregnancy, which seemingly is not closely related to the carnival. By analyzing two novels, whose main characters are pregnant women, that are noticing how corporality becomes an extremely important aspect of their life, I draw attention to the elements of the carnival in those narratives. Using the example of the novel "Förvandling", I try to show the thought process of the heroine, who starts to accept corporeality and pregnancy as part of herself and begins to draw literary inspiration from them, despite the earlier need to free herself from her body and its limitations. Corporeality that inspires and somewhat imprints its mark on the literary analysis written by the heroine, as well as motherhood combining a sublime and pure maternal love with the very bodily aspects of child care that are described in the novel, indicate the presence of carnival in the book. However, "Mary" by Aris Fioretos was not considered by me as a novel that includes carnival elements in such a direct way as Förvandling. In my opinion, the title character experiences much too dramatic experiences to be able to consider her carnival typically carnivalistic. However, by refering to "Jak ucieleśnić ciało: o jednym z dylematów somatopoetyki" by professor Anna Łebkowska, I try to show the heroine's body as a source of productive metaphors, that are describing reality in a completely new way, reindicting automatisms, conducting dialogue with existing norms, and thus performing the same function as the carnival polemic.By analyzing these two novels, I showed the modern woman and her corporeality as a factor leading to dialogue and being a source of literary inspiration, closely related to Bachtin's dialogue and carnival.
