Odbieranie prawa do opowieści jako mechanizm nadużycia władzy w serialu Ostre przedmioty Marti Noxon

Praca stanowi analizę i interpretację serialu “Ostre przedmioty” autorstwa Marti Noxon w kontekście zjawiska odbierania drugiej osobie prawa do konstruowania obrazu samego siebie i swojej rzeczywistości. Eksploruje możliwe skutki takich zabiegów oraz adaptacyjne i nieadaptacyjne sposoby przeciwstawiania się im, ze szczególnym uwzględnieniem problematyki traumy wynikającej z niemożliwości autoekspresji i dodatkowo utrudniającej odzyskanie kontroli nad swoją historią. Każdy z rozdziałów skupia się na innym aspekcie opowiadania. Pierwszy i drugi rozpatrują werbalne i pozawerbalne strategie przejmowania cudzej narracji, trzeci porusza problematykę instytucjonalnego umacniania tych mechanizmów przez patriarchalny system, dwa kolejne opisują wpływ choroby fizycznej i psychicznej na możliwość autoekspresji ze szczególnym podkreśleniem serialowego wątku samookaleczania. Ostatni rozdział traktuje o problematyce poszukiwania odbiorcy dla opowieści, nie tylko wewnątrz świata przedstawionego, ale również na płaszczyźnie serial - widz.

The paper analyses Marti Noxon’s series “Sharp Objects” as a story about taking away somebody’s right to construct their self-image and representation of their reality. It explores possible outcomes of such acts along with various - both adaptive and maladaptive - ways of defying them. Special attention is paid to the topic of trauma rooted in the impossibility of self-expression and being an additional obstacle in the attempts to reclaim control over one’s life story. Each chapter concentrates on a different aspect of narrating. First two chapters investigate verbal and non-verbal strategies of taking over somebody else's narrative, while the third one talks about institutional methods of authorising said mechanisms by the patriarchal system. Next two chapters analyze closely the influence of both physical and mental disorders on the possibility of self-expression, with a special interest in the motif of self-harm depicted in the series. The last chapter talks about the aspects of searching for possible listeners of one’s story, not only inside the fictional world but also in the encounter between a television series as a text and a viewer.