Relacja pacjent-lekarz : refleksja normatywna

Tradycja hipokratesowska sprzyjała powstaniu kanonu stale rozwijającej się, lecz możliwej do opanowania wiedzy medycznej przy w miarę dokładnie określonych pojęciach zdrowia oraz choroby. Role społeczne lekarza i jego powinności były wyraźne zarysowane. Intensywny rozwój nauki i techniki, nowoczesna organizacja służby zdrowia i opieki społecznej a przede wszystkim głębokie zmiany w systemie dominujących w naszych czasach wartości doprowadziły do istotnego zderzenia pomiędzy tradycyjną moralnością a możliwościami nauki. Warunki te sprzyjały powstaniu nowej dyscypliny filozoficznej - filozoficznej etyki medycznej (bioetyka), której podstawowym zadaniem jest określenie najistotniejszych problemów medycyny współczesnej, analiza i ocena metod stosowanych w rozstrzyganiu tych problemów oraz pomoc w podejmowaniu właściwych decyzji. Czy zmienia się także ethos lekarski? Bowiem praca lekarza wbrew temu co głosił Hipokrates przestaje być właściwie służbą i powołaniem, lecz staje się przede wszystkim sposobem zarobkowania. Nie ma oczywiście w tym nic nagannego, każda praca ma swoją wycenę. Nieprawidłowości pojawiają się wtedy, gdy kwestie materialne stają się dla lekarza priorytetowe kosztem jego powinności moralnych i zawodowych - mówi się wtedy często o dehumanizacji medycyny.