Analysis of survival of UVB-irradiated cells with wild-type and p53 knockout

The p53 protein, known as Guardian of the Genome, plays a very important role in the cell. Although this gene was discovered over 40 years ago, scientists have not yet managed to explore all its secrets. The aim of this study was to investigate the effect of the presence of a functional p53 protein in cells irradiated with UVB radiation. U2OS cells with p53 protein and SAOS-2 cells lacking this protein were used in the study. Assessment of the rate of proliferation of two cell lines and the examination of the effect of UVB radiation on cell survival rate using the MTT test and the cloning test were the methods used in the study. It was confirmed that osteosarcoma cells with a functional p53 protein proliferate faster than those that do not have this protein, and irradiating them with UVB at a dose of 12 [mJ / cm ^ 2] does not affect the number of clones produced, while the cloning efficiency of SAOS-2 cells after exposure to UVB it decreased by more than 2.5 times. Both types of cells were also irradiated at different times with UVB radiation which showed that longer exposure increased cell death of both cell lines and slightly more for cells with wild-type p53.

Białko p53 nazywane strażnikiem genomu pełni bardzo ważną rolę w komórce. Choć gen ten odkryto ponad 40 lat temu to do dziś naukowcom nie udało się zgłębić wszystkich jego tajemnic. Celem niniejszej pracy było zbadanie jaki wpływ ma obecność funkcjonalnego białka p53 w komórkach naświetlanych promieniowaniem UVB. W badaniach wykorzystano komórki U2OS posiadające białko p53, oraz SAOS-2 które są tego białka pozbawione. W pracy wykonano metody takie jak: ocena tempa poliferacji dwóch linii komórkowych oraz zbadanie wpływu promieniowania UVB na przeżywalność komórek za pomocą testu MTT oraz testu klonowania. Potwierdzono, że komórki osteosarkomy z funkcjonalnym białkiem p53 poliferują szybciej od tych, które tego białka nie posiadają, a naświetlanie ich UVB w dawce 12 [mJ/cm^2 ] nie ma wpływu na ilość wytworzenia się klonów, natomiast wydajność klonowania komórek SAOS-2 po ekspozycji na UVB obniżyła się o ponad 2,5 raza. Dwa typy komórek naświetlono również różnymi czasami promieniowaniem UVB co wykazało, że dłuższa ekspozycja zwiększa śmiertelność komórek obu linii a nieznacznie bardziej w przypadku komórek z dzikim p53.