Porównanie sprawności funkcjonalnej pacjentów z chorobą zwyrodnieniową kręgosłupa lędzwiowo-krzyżowego leczonych masażu klasycznego lub fizykoterapią

W niniejszej pracy skupiłam się na postępowaniu terapeutycznym u pacjentów z chorobą zwyrodnieniową kręgosłupa lędźwiowo-krzyżowego. Ta choroba dotyczy coraz większej populacji. Coraz więcej osób prowadzi siedzący tryb życia, co skutkuje zmniejszeniem aktywności fizycznej. Taki styl życia może być powodem powstawania dolegliwości bólowych kręgosłupa lędźwiowo-krzyżowego. Celem pracy było porównanie ruchomości funkcjonalnej kręgosłupa u pacjentów z chorobą zwyrodnieniowa jego dolnego odcinka po zastosowaniu jednego z dwóch algorytmów postępowania terapeutycznego : fizykoterapii lub masażu klasycznego. W badaniu wzięło udział 60 osób po trzydzieści w każdej z grup. Zostali oni poproszeni o wypełnienie ankiet przed zabiegami oraz po terapii, a także sprawdzono ruchomość kręgosłupa za pomocą zgięcia bocznego w stronę prawą i lewą, jak i również wykonano test „palce-podłoga”’. Pomiarów wykonano dwukrotnie : przed terapią oraz po jej zakończeniu. Zaobserwowano poprawę, w obu grupach badanych zarówno w częstości występowania dolegliwości, jak i zmniejszenia ich nasilenia. Stwierdzono też poprawę sprawności funkcjonalnej ankietowanych.

In this paper, I focused on the therapeutic management of patients with degenerative disease of the lumbosacral spine. This disease affects an increasing percentage of our population. More and more people lead a sedentary lifestyle, which results in less physical activity. This lifestyle can lead to pain in the lumbosacral spine. The aim of the study was to compare the functional mobility of the spine after applying two treatment algorithms: physical therapy or classic massage. The study involved 60 people, 30 in each of two groups. They were asked to fill in questionnaires before and after the therapy, the mobility of the spine was checked by means of lateral flexion to the right and left, and the "toe-to-floor" test was performed. Measurements were taken both before and after therapy. Improvement was observed in both study groups, both in the frequency of the symptoms and the reduction of their severity, as well as an improvement in the functional efficiency of the respondents.