Rozróżnienie na osobę "zidentyfikowaną" i "statystyczną" wprowadzone zostało w roku 1968 przez amerykańskiego ekonomistę Thomasa Schellinga, który w artykule pod tytułem The Life You Save May Be Your Own zaobserwował, że ludzie są skłonni przeznaczać więcej środków na uratowanie "życia zidentyfikowanego" niż "statystycznego". Tezę tę potwierdzają badania empiryczne, ukazujące, iż większość ludzi chętniej pomaga osobom zidentyfikowanym niż osobom niezidentyfikowanym lub osobom statystycznym. Celem niniejszego artykułu przeglądowego jest omówienie wpływu tego mechanizmu psychicznego na alokację zasobów w opiece zdrowotnej, omówienie głównych badań psychologicznych dotyczących tego mechanizmu, analiza i uściślenie pojęcia osoby statystycznej oraz analiza argumentów filozoficznych dotyczących normatywnego znaczenia tej preferencji.