This chapter attempts to present the theme of love in the Ukrainian tradition, especially in oral calendar and ritual poetry. The analysis of selected works from Ukrainian oral works, vital among many generations of Ukrainians, shows that the theme of love occupies an important place in the calendar-ritual songs written by folklorists, mainly in the 19th and early 20th centuries. It was no coincidence that love became one of the most popular motifs in oral calendar-ritual poetry, because it was the beginning and basis of life in the family, the creation of which was the most solemn and joyful holiday. The theme of love was included in each cycle of songs performed in accordance with the following seasons: the spring cycle - hajiwky, wesnianky, summer-autumn - kupala, midsummer, harvest festival, winter and New Year's - koladky and szczedriwky, as well as family and rituals (wedding songs ). The idealized portrait of love as the long-awaited, desired, most important feeling that was prayed for, the forces of nature were enchanted, songs and gestures with a magical color were performed, it began in songs with a rather conservative formula, protecting and enchanting, in accordance with the belief that their real influence on reality. The assumptions made in the work were implemented through an interdisciplinary research method with the use of knowledge in the field of folklore, ethnography, and literary studies.
W zaprezentowanym rozdziale podjęto próbę przedstawienia motywu miłości w tradycji ukraińskiej, a zwłaszcza w ustnej poezji kalendarzowo-obrzędowej. Z przeprowadzonej analizy wybranych utworów z ukraińskiej twórczości ustnej żywotnej wśród wielu pokoleń Ukraińców wynika, że motyw miłości zajmuje istotne miejsce w zapisanych przez folklorystów, głównie w XIX i na początku XX wieku, pieśniach kalendarzowo-obrzędowych. Miłość nieprzypadkowo stała się jednym z najpopularniejszych motywów ustnej poezji kalendarzowo-obrzędowej, gdyż stanowiła ona początek i podstawę życia w rodzinie, której powstanie było najbardziej uroczystym i radosnym świętem. Motyw miłości został zawarty w każdym cyklu pieśni, wykonywanych zgodnie z następującymi kolejno porami roku: cyklu wiosennego - hajiwky, wesnianky, letnio-jesiennego - kupalskie, sobótkowe, dożynkowe, zimowo-noworocznego - koladky i szczedriwky, a także rodzinno-obrzędowych (pieśniach weselnych). Wyidealizowany portret miłości jako wyczekiwanego, pożądanego, najważniejszego uczucia, o które modlono się, zaklinano siły przyrody, wykonywano pieśni i gesty o magicznym zabarwieniu swój początek miał w pieśniach o dość konserwatywnej formule, pełniących funkcje ochraniania i zaklinania, zgodnie z przekonaniem o ich realnym wpływie na rzeczywistość. Podjęte w pracy założenia zrealizowano drogą interdyscyplinarnej metody badawczej z zastosowaniem wiedzy z dziedziny folklorystyki, etnografii, a także literaturoznawstwa.
