Wypalenie zawodowe i satysfakcja zawodowa magistrów pielęgniarstwa

Introduction: The phenomenon of occupational burnout and job satisfaction levels among nursing staff is a vital topic. Due to job specificity that requires close contact with others, nursing professionals may feel satisfaction from their work or lack of it, which may lead to occupational burnout.Aim: The main aim of the study was to assess the level of occupational burnout and professional satisfaction among master nurse practitioners.Material and methods: The study uses the diagnostic survey method with the use of the questionnaire technique. Three research tools were used in the study: a proprietary questionnaire, the MBI questionnaire and the Misener Nurse Practitioner Job Satisfaction Scale – MNPJSS. The survey was made available on one of the social networking sites, in a group dedicated to nursing staff. 110 participants took part in the study. They were professionally active and held a master's degree in nursing. Results: The level of professional burnout among the respondents was low, with the average score of 54.76 (SD = 24.24) on the MBI scale, the main factor of occupational burnout was reduced sense of personal achievement, the mean score for this subscale was 26.14 (SD = 8.96). The lowest score was obtained by the depersonalization subscale - the mean score was 9.72 (SD = 7.84). The level of professional satisfaction among the respondents was average. Job satisfaction on the MNPJSS scale was on average 169.68 (SD = 51.48). The greatest source of job satisfaction was the team partnership aspect - the average score for this area was 52.51 (SD = 17.42) and the least was the benefits area - the mean for this subscale was 11.74 (SD = 3.40). Conclusions: With the increase in professional satisfaction, the level of occupational burnout decreased. The prevalence of professional burnout and job satisfaction among the respondents depends on the following factors: seniority, motivation behind choice of profession, possibility of using knowledge and skills at work, support from staff and superiors, and satisfaction with personal life.

Wstęp: Zjawisko wypalenia zawodowego oraz poziom satysfakcji zawodowej wśród personelu pielęgniarskiego stanowi ważny temat. Ze względu na specyfikę pracy oraz bliski kontakt z drugim człowiekiem, część osób z tej grupy zawodowej może odczuwać satysfakcję z wykonywania pracy, albo jej brak, który może w konsekwencji doprowadzić do wypalenia. Cel pracy: Głównym celem pracy była ocena poziomu wypalenia zawodowego i satysfakcji zawodowej magistrów pielęgniarstwa. Materiał i metody: W pracy zastosowano metodę sondażu diagnostycznego z wykorzystaniem techniki ankiety. W przeprowadzonym badaniu posłużono się trzema narzędziami badawczymi: autorskim kwestionariuszem ankiety, kwestionariuszem MBI oraz skalą Misener Nurse Practitioner Job Satisfaction Scale – MNPJSS. Ankietę udostępniono na jednym z serwisów społecznościowych, na grupie dedykowanej personelowi pielęgniarskiemu. W badaniu wzięło udział 110 uczestników. Były to osoby posiadające tytuł magistra pielęgniarstwa, czynne zawodowo.Wyniki: Poziom wypalenia zawodowego wśród osób badanych był niski, w skali MBI wynosił średnio 54,76 (SD=24,24), najbardziej nasilonym czynnikiem wypalenia zawodowego było obniżone poczucie osiągnięć osobistych, średnia punktów dla tej podskali wynosiła 26,14 (SD=8,96). Najniższą liczbę punktów uzyskała podskala depersonalizacji – średnia punktów wynosiła 9,72 (SD=7,84). Poziom satysfakcji zawodowej wśród osób badanych był średni. Satysfakcja z pracy pielęgniarek i pielęgniarzy w skali MNPJSS wynosiła średnio 169,68 (SD=51,48). Największym źródłem satysfakcji zawodowej był aspekt partnerstwa zespołowego – średnia ocen dla tego obszaru wynosiła 52,51 (SD=17,42), a najmniejszym obszar korzyści – średnia dla tej podskali wynosiła 11,74 (SD=3,40). Wnioski: Wraz ze wzrostem satysfakcji zawodowej malał poziom wypalenia zawodowego. Występowanie wypalenia zawodowego oraz satysfakcji zawodowej u osób badanych zależy od następujących czynników: stażu pracy, motywacji wyboru zawodu, możliwości wykorzystania w pracy wiedzy i umiejętności, wsparcia ze strony personelu i przełożonych oraz zadowolenia z życia osobistego.