The role of autoreactive T lymphocytes in activation proces of coronary microcirculation endothelium in murine model of autoimmune myocarditis.

Autoimmunologiczne zapalenie serca może rozwinąć się jako powikłanie po infekcji wirusowej lub samoistnie. Wykazano, że nawet u zdrowych pacjentów mogą występować autoprzeciwciała skierowane przeciwko komórkom serca. Autoimmunologiczne zapalenie serca prowadzi do trwałych zmian w strukturze organu, które prowadzą do kardiomiopatii, a w efekcie również i śmierci pacjentów. Dowiedziono, że autoreaktywne limfocyty T produkują czynnik martwicy guza α (ang. tumor necrosis factor α- TNFα), będący cytokiną o działaniu prozapalnym, mającą kluczowa role w rozwoju i podtrzymaniu stanu zapalnego w autoimmunologicznym zapaleniu serca. TNFα jest również czynnikiem powodującym aktywację komórek śródbłonka mikrokrążenia wieńcowego, wpływającym na poziom ekspresji cząsteczek adhezyjnych na ich powierzchni. W przeprowadzonych badaniach zmierzono poziomy TNFα, IL-6 oraz GM-CSF wydzielanych przez zaktywowane limfocyty wyizolowane ze śledzion myszy z rozwiniętym autoimmunologicznym zapaleniem serca. W przypadku każdej z badanych cytokin najwyższe stężenia uzyskiwano w układzie pAPC, co może wskazywać, że jest to układ który najpełniej naśladuje fizjologiczne interakcje pomiędzy limfocytem T, a komórką prezentującą antygen. Magnetyczne kuleczki Dynabeads™ wykorzystują do aktywacji anty-CD3 oraz anty-CD28, co wskazuje na istnienie dodatkowych sygnałów oddziałujących na limfocyty i wymaga dalszej analizy.Największy wzrost ekspresji adhezyn w porównaniu do niestymulowanego nabłonka zaobserwowano w przypadku CD54, gdzie odnotowano pięciokrotne zwiększenie intensywności fluorescencji podczas badania z wykorzystaniem cytometrii przepływowej. Inhibitor TNFα wykazał działanie niemal wyłącznie w przypadku ICAM-1. Wpływ TNFα na ekspresję CD106 oraz CD62P nie został potwierdzony – dodatek anty-TNFα nie zmienił znacząco ich ekspresji. Testy funkcjonalne z zastosowaniem systemu BioFlux™ potwierdziły aktywacyjny wpływ TNFα na komórki śródbłonka.

Autoimmune myocarditis may develop spontaneously or as a consequence of viral infection. It has been proved that autoreactive antibodies may be present not only in patients with disease but also in the healthy ones. Autoimmune myocarditis leads to permanent structural changes in heart tissue resulting in cardiomyopathy and consequently in death.Conducted researches led to the conclusion that autoreactive T lymphocytes produce tumor necrosis factor α which is a pro - inflammatory cytokine with a key role in sustention of inflammation in autoimmune myocarditis. TNFα was also proven to be a significant factor of endothelial cells activation having an impact on the level of adhesion molecules appearance. Levels of cytokines TNFα, IL-6 and GM-CSF produced by activated murine spleen T cells were assessed and compared to ones after TNFα inhibition. Each of considered cytokines had the highest concentration in pAPC, what can lead to a conclusion that it is a test system that resembles the most physiological interactions amongst T cells and antigen presenting cells. Magnetic beads Dynabeads™ are engaging only anti-CD3 and anti-CD28 which implies that in vivo there are other stimuli involved and requires further analysis.The highest CD expression increase was noticed in CD54 where the intensity of fluorescence in flow cytometry was 5 times higher after comparing to unstimulated endothelium. TNFα inhibitor proved to be effective only in ICAM-1. It’s impact on CD106 and CD62P expression was not confirmed. Functional test with BioFlux™ system confirmed activation effect of TNFα on endothelium cells.