To fully comprehend human social activity, some argue that we must recognize that language has a crucial role in it, which I will try to prove ahead in length. By “language” I refer to collaborative practices of utilizing words, grammar, and related semiotic resources in human interactions - not a closed self-referential system of signs. Then, I treat utterances as a primary subject of my studies, as pragmatics does. This thesis is about how individuals use language to act in the social environment, the characteristics of speech and human sociality that allow this to happen, and how the linguistic nature of action helps us grasp the ontology of human agencyAccordingly, I propose methodological guidelines through speech-action theory in Chapter 1, preliminary recognizing similarities in the contemporary philosophical literature about human speech and action. It turned out that both speech and action are intentionality-driven what exposes them to similar advantages and disadvantages. Although speech action is a common human experience present in global culture since the dawn of civilization, the concept of intentionality brings into mind the phenomenological tradition of philosophy, where I seek its roots. Even Austins acknowledged himself as "phenomenological linguists" claiming that language studies resurface human intuition about how things are done in the world. In Chapter 2 I elucidate the evolution of Austin performativity theory and reveal its historical significance and pitfalls. In Chapter 3, I introduce the Silencing argument. Liberals believe that the only way to establish censorship among fellow citizens is the prohibition of speech. Silencing Argument argues that censorship emerges when women are allowed to utter certain words, but their words cannot find appropriate uptake for its illocutionary force. So, they demand freedom not only from locutionary censorship but also from “illocutionary disablement”, similarly.I try to draw the Silencing Argument with tools of syllogism and propose respective diagrams for clarity. Then I move to critiques. McGowan denies the first premise of the subordination thesis that pornography is the exercitive illocutionary act. Matczak primarily analyzes the phenomenon of law, but I decided to take advantage of his reasoning against pornography. I argue that speech acts theory meets additional obstacles to analyze the “delayed acts”, where recipient and sender are in different conventional and intentional circumstances. Finlayson highlights that the Langton's “rape myth” provides a raping scenario that is far from reality. In fact, rape is not committed as a consequence of misunderstanding. In the end, I present my own original critique noticing additional tacit assumptions I challenge with Bartosz Biskup’s solution to resolve the possibility puzzle of First Legislator with speech acts.
Aby w pełni zrozumieć ludzką aktywność społeczną, niektórzy badacze przekonują, że musimy uznać w niej kluczową rolę języka, co postaram się dogłębnie udowodnić. Przez „język” mam na myśli wspólne praktyki wykorzystywania słów, gramatyki i powiązanych zasobów semiotycznych w interakcjach międzyludzkich, a nie zamknięty, autoreferencyjny system znaków. Następnie traktuję wypowiedzi (utterances) jako podstawowy przedmiot moich studiów, tak jak robi to pragmatyka. Ta teza dotyczy tego, w jaki sposób jednostki używają języka do działania w środowisku społecznym, cech języka i ludzkiej społeczności, które na to pozwalają, oraz tego, jak językowa natura działania pomaga nam uchwycić ontologię ludzkiej sprawczości.W związku z tym proponuję przewodnik metodologiczny poprzez liczne teorie mowo-działania (speech-actions) w rozdziale 1. Tam rozpoznaję podobieństwa we współczesnej filozofii języka i filozofii działania. Okazuje się, że zarówno mowa, jak i działanie są motywowane intencjonalnością, co naraża je na podobne zalety i wady. Chociaż mowo-działanie jest powszechnym ludzkim doświadczeniem obecnym w kulturze od zarania cywilizacji, pojęcie intencjonalności przywodzi na myśl fenomenologiczną tradycję filozofowania, w której szukam jej korzeni. Nawet Austin uznawał się za „lingwistę fenomenologicznego”, twierdząc, że badania językowe ujawniają ludzką intuicję dotyczącą społecznej ontologii - instytucji społecznych takich jak małżeństwo czy prawo. Hart wykorzystuje Austina do propozycji własnej analitycznej teorii prawa. W rozdziale 2 wyjaśniam ewolucję teorii performatywności Austina i ujawniam jej historyczne znaczenie i pułapki. W rozdziale 3 przedstawiam argument Wyciszenia. Liberałowie uważają, że jedynym sposobem na wprowadzenie cenzury wśród współobywateli jest zakaz wypowiedzi. Argument uciszenia argumentuje, że cenzura pojawia się, gdy kobietom pozwala się wypowiadać pewne słowa, ale ich słowa nie mogą znaleźć odpowiedniego wykorzystania dla swojej illokucyjnej siły. Domagają się więc wolności nie tylko od cenzury lokucyjnej, ale także od „upośledzenia illokucyjnego”.Staram się nakreślić Argument Uciszający za pomocą narzędzi sylogizmu i proponuję odpowiednie diagramy dla jasności. Następnie przechodzę do krytyki. McGowan zaprzecza pierwszej przesłance tezy podporządkowania, jakoby pornografia była aktem illokucji, który określa warunki powodzenia dla kolejnych illokucji (the "exercitive" illocutionary act). Matczak przede wszystkim analizuje fenomen prawa, ale postanowiłem wykorzystać jego argumentację przeciwko pornografii. Twierdzę, że teoria aktów mowy napotyka dodatkowe przeszkody analizując „akty opóźnione” (“delayed acts”), gdzie odbiorca i nadawca znajdują się w różnych konwencjonalnych i intencjonalnych okolicznościach. Finlayson podkreśla, że „mit gwałtu” (“rape myth”) Langton dostarcza scenariusza gwałtu, który jest daleki od rzeczywistości. W rzeczywistości gwałt nie jest wynikiem językowego nieporozumienia. Na koniec przedstawiam moją własną oryginalną krytykę, zauważając dodatkowe milczące założenia, które kwestionuję przy pomocy pomysłu Bartosza Biskupa, rozwiązującego zagadkę Pierwszego Prawodawcy przy pomocy aktów mowy.
