Język polskiej audiodeskrypcji dla dzieci i młodzieży w ujęciu funkcjonalnym

Niniejszy rozdział stanowi opis badania potencjału języka polskich skryptów audiodeskrypcji (AD) w zakresie rozrywki i edukacji młodych widzów. Jednym z jego podstawowych celów było sprawdzenie, w jaki sposób język AD zmienia się zależnie od jej funkcji ustalanej przez audiodeskryptora m.in. na podstawie rodzaju audiodeskrybowanego produktu oraz wieku i przewidywanych oczekiwań potencjalnych odbiorców. Analizie poddany został korpus składający się z 57 skryptów AD napisanych do filmów animowanych dla dzieci w wieku przedszkolnym i wczesnoszkolnym, przedstawień teatralnych dla dzieci w podobnym wieku oraz adaptacji filmowych lektur szkolnych dla odbiorców z przedziału wiekowego 10-15 lat. Ostatnia kategoria skryptów została dodatkowo podzielona na dwie podgrupy, tj. adaptacje lektur szkolnych przeznaczonych dla 10-12-latków (klasy 4-6 szkoły podstawowej) oraz dla młodzieży powyżej trzynastego roku życia (dawne gimnazjum i szkoła średnia). Taki podział badanego materiału pozwolił zaobserwować wyraźne zależności pomiędzy planowaną funkcją AD i jej językiem, a także dokonać wstępnej oceny potencjału polskiej AD dla dzieci i młodzieży w zakresie rozrywki i edukacji.