Spains policy towards Western Sahara 1939-2022

Tematyka niniejszej pracy obejmuje stosunki pomiędzy Hiszpanią oraz jej niegdysiejszą kolonią, Saharą Zachodnią od wojny domowej z lat trzydziestych ubiegłego stulecia do czasów współczesnych. Zagadnienie to zyskuje na znaczeniu dla polityki światowej ze względu decyzje Stanów Zjednoczonych, a następnie Królestwa Hiszpanii właśnie o uznaniu Sahary Zachodniej za część Królestwa Maroka, a także ze względu na wpływ owego konfliktu na polityki Unii Europejskiej i jej Państw Członkowskich. Przyjęte ramy czasowe, to jest okres od hiszpańskiej wojny domowej, po wyrażenie poparcia przez premiera Pedro Sáncheza dla postulatów króla Maroka Mohammeda VI, umożliwiają analizę polityki zarówno autorytarnego, frankistowskiego Państwa Hiszpańskiego, jak i demokratycznego Królestwa Hiszpanii oraz zbadanie wpływu transformacji ustrojowej rozpoczętej w połowie lat siedemdziesiątych na tę politykę. Umożliwiają one także obserwację procesu kształtowania się sceny politycznej demokratycznej Hiszpanii oraz ewolucji stanowisk ugrupowań politycznych, istniejących w obrębie owej sceny, wobec sytuacji w Saharze. Stosunki hiszpańsko-saharyjskie osadzone zostały w niniejszej pracy zarówno na tle całokształtu iberyjskiej polityki zagranicznej, jak i w kontekście specyfiki regionu Maghrebu, z uwzględnieniem polityk i interesów północnoafrykańskich podmiotów państwowych i niepaństwowych. Problematykę stosunków hiszpańsko-saharyjskich zbadano przyjmując szerokie ramy teoretyczne; niniejsza praca w znacznej części korzysta z paradygmatu postkolonialnego oraz poststrukturalistycznego. Dzięki przyjęciu takiej perspektywy możliwe stało się opisanie relacji władzy istniejących między niegdysiejszą kolonią i metropolią oraz zauważenie mechanizmów służących podtrzymywaniu politycznego status quo w regionie. Korzystając natomiast z paradygmatu realistycznego, autorowi udało się określić interesy poszczególnych państw zaangażowanych pośrednio w konflikt pomiędzy Frontem Polisario a Królestwem Maroka. W pracy poruszono ponadto problematykę zaangażowania Organizacji Narodów Zjednoczonych w ów konflikt oraz skuteczności prób osiągnięcia pokoju w ramach MINURSO. Kompleksowej analizy wszystkich wymienionych wyżej zagadnień dokonano dzięki przeglądowi literatury, w znacznej części hiszpańskojęzycznej.

The aim of this thesis is to analyze the relations between Spain and one of its former colonies — Western Sahara. This topic’s importance has recently increased due to the decisions of the United States, and then of Spain, to recognize Western Sahara as a part of the moroccan state and also because of the impact that the conflict between Morocco and the Polisario Front has on the policies of the European Union and its member states. Adopted time frames, that is the period between the Spanish civil war and the declaration of Pedro Sánchez endorsement for the Mohammad VI’s postulates concerning Western Sahara, enable the analysis of the policy implemented by both the frankist Spanish State and the democratic Kingdom of Spain and furthermore the examination of the impact of the democratization on this very policy. Thanks to that time frame, it is also possible to examine the process of shaping the political scene of the democratic Spain and the evolution of the positions of the political groups existing within that scene towards the situation in the Sahara. The research in this thesis embeds the Spanish-Saharan relations in both the context of the totality of Spain’s foreign policy and the context of politics within the Maghreb region. The problem of Spanish-Saharan relations was studied in a broad theoretical framework; this work largely uses the postcolonial and poststructuralist paradigms. By adopting such a perspective, it became possible to describe the power relations existing between the former colony and the metropolis, and to notice the mechanisms used to maintain the political status quo in the region. Using the realistic paradigm, the author managed to determine the interests of individual countries indirectly involved in the conflict between the Polisario Front and the Kingdom of Morocco. The work also addresses the issue of the involvement of the United Nations in this conflict and the effectiveness of attempts to achieve peace within the MINURSO. A comprehensive analysis of all the above-mentioned issues was made thanks to a wider literature review, focusing on the research carried out by Spanish scholars.