Between reality and fiction, between autofiction and transpersonal writing – novels of Frédéric Beigbeder as an example of literary transgression.

L’objectif de ce mémoire de master a été d’analyser la relation entre la réalité et la fiction dans la littérature de Frédéric Beigbeder et d’essayer de la classifier génériquement. Dans la première partie de ce mémoire, l’auteure s’est focalisée sur une présentation des tendances qui dominent dans la littérature française contemporaine à partir des années 80 du XXème siècle, avec un accent particulier sur la notion d’extrême contemporain. Elle a consacré aussi beaucoup d’attention au phénomène de l’autofiction et au changement dans sa preception et son interprétation qui s’est produit et qui se produit constamment à partir des années 70 du XXème siècle. La deuxième partie du mémoire a été consacrée directement à l’analyse de l’œuvre de Frédéric Beigbeder. En se basant sur les romans de l’auteur, ses textes critiques sur la littérature, des interviews qu’il a accordées pour promouvoir ses livres et des textes critiques de spécialistes de la littérature française sur l’œuvre beigbédérienne, l’auteure a essayé de répondre à la question sur la classification générique de sa propre écriture par Beigbeder, sur sa perception du sens et du rôle de son œuvre et sur son attitude face aux opinions de certains critiques sur ses textes. Ayant analysé des vies et des constructions psychiques de protagonistes beigbédériens et le monde dans lequel ils vivent, la question sur la légitimité de la perception de la littérature de Frédéric Beigbeder comme un exemple d’autofiction s’est posée. Ensuite, en juxtaposant des romans de l’écrivain en question avec ceux d’Annie Ernaux, une possibilité de classifier l’œuvre de Beigbeder comme écriture transpersonnelle a été envisagée. Le dernier élément de ce mémoire est une réflexion sur le phénomène de transgression littéraire dans les romans de Beigbeder qui, de façon naturelle, mène à s’interroger sur le rôle de la littérature dans le monde contemporain.

Założeniem niniejszej pracy magisterskiej było zbadanie relacji między rzeczywistością a fikcją w literaturze Frédérika Beigbedera oraz próba dokonania gatunkowej klasyfikacji utworów pisarza. W pierwszej części pracy autorka skupiła się na zarysowaniu kontekstu teoretyczno-literackiego poprzez ukazanie tendencji dominujących w literaturze francuskiej od lat 80. XX wieku, ze szczególnym uwzględnieniem pojęcia „extrême contemporain”. Dużo uwagi poświęciła też zjawisku autofikcji oraz zmian w jego interpretowaniu, jakie zachodziły i nieustannie zachodzą od lat 70. XX wieku. Druga część pracy poświęcona została bezpośrednio analizie pisarstwa Frédérika Beigbedera. Sięgając do powieści pisarza, ale także do jego artykułów poświęconych literaturze oraz wywiadów, jakich udzielił, promując swoje książki oraz posiłkując się tekstami krytycznymi znawców literatury francuskiej poświęconymi twórczości Frédérika Beigbedera autorka starała się odpowiedzieć na pytanie w jaki sposób sam autor kalsyfikuje swoje pisarstwo, jak postrzega jego sens oraz jak ustosunkowuje się do opinii niektórych krytyków na temat jego tekstów. Po dokonaniu analizy życiorysu i konstrukcji psychicznej bohaterów jego powieści oraz świata, w jakim żyją, postawione zostało pytanie o zasadność postrzegania literatury Frédérika Beigbedera jako przykładu autofikcji. Następnie, poprzez zestawienie powieści Frédérika Beigbedera i Annie Ernaux, omówiona została potencjalna możliwość sklasyfikawania twórczości Beigbedera jako pisarstwa transpersonalnego. Ostatnim elementem niniejszej pracy magisterskiej jest refleksja nad zjawiskiem transgresji literackiej w powieściach Beigbedera, która w naturalny sposób kończy się zadaniem pytania o sens i rolę literatury we współczesnym świecie.

The aim of this master thesis was to study the relationship between reality and fiction in the literature of Frédéric Beigbeder and to try to make a genre classification of the writer's works. In the first part of the thesis, the author focused on outlining the theoretical-literary context by showing the dominant trends in French literature since the 1980s., with particular emphasis on the concept of 'extrême contemporain'. She has also gived much attention to the phenomenon of autofiction and the changes in its interpretation that have occurred and are continuing to occur since the 1970s. The second part of the work was dediacted directly to the analysis of the writing of Frédéric Beigbeder.By referring to the writer's novels, but also to his articles on literature and interviews with him on the occasion of a promotion of his books and by using the critical texts of experts in French literature on the work of Frédéric Beigbeder, the author of this thesis tried to answer the question of how the author himself classifies his writing, how he perceives its meaning and how he relates to the opinion of certain critics on his texts. After analyzing biographies and psychological construct of the main characters of his novels and the world in which they live, the question was raised about the validity of perceiving the literature of Frédéric Beigbeder as an example of autofiction. Then, by juxtaposing the novels of Frédéric Beigbeder and Annie Ernaux, the potential possibility of classifying Beigbeder's work as transpersonal writing was envisaged. The last element of this master's thesis is a reflection on the phenomenon of literary transgression in Beigbeder's novels, which naturally ends with a question about the meaning and the role of literature in the modern world.