Impact of COVID-19 pandemic on Bangladeshs garment industry

Przemysł odzieżowy w Bangladeszu stanowi kluczowy sektor gospodarczy, generujący znaczącą część zatrudnienia oraz krajowego dochodu. Charakteryzuje się niskimi kosztami produkcji oraz atrakcyjnością dla międzynarodowych marek odzieżowych. Pandemia COVID-19 ujawniała silną zależność bangladeskiego przemysłu produkcyjnego od globalnych rynków oraz niewystarczające standardy bezpieczeństwa i płac. Przeprowadzona w ramach pracy dyplomowej analiza wykazała, że bangladeski przemysł odzieżowy i jego pracownicy w dobie światowej pandemii wirusa SARS-CoV-2 musieli mierzyć się z anulowanymi zamówieniami, niewypłaconymi wynagrodzeniami, protestami pracowniczymi i ogólnym osłabieniem gospodarki Bangladeszu. Wprowadzenie obostrzeń w krajach importujących odzież spowodowało anulowanie zamówień, co z kolei wpłynęło na spadek eksportu odzieży z Bangladeszu. Obserwując reakcje branży odzieżowej na pandemię, można dostrzec, że w obliczu trudnych wyborów często priorytetem okazywały się kwestie ekonomiczne, a nie zdrowie i bezpieczeństwo pracowników. Spadek zatrudnienia, niewypłacalność pracodawców oraz utrata wynagrodzenia w wyniku pandemii pogłębiły problemy ekonomiczne pracowników i ich rodzin, co z kolei wpłynęło na ich zdolność do zaspokajania podstawowych potrzeb. Wyeksponowane zostały również problemy bezpieczeństwa pracowników, którzy w związku z brakiem zapewnienia odpowiednich środków ochrony osobistej oraz nieprzestrzeganiem zaleceń w związku z pandemią, byli silnie narażeni na zarażenie się szybko rozprzestrzeniającym się wirusem. W pracy skupiono się na identyfikacji zmian i wyzwań, które pojawiły się w trakcie pandemii, oraz na ocenie skuteczności działań podejmowanych przez różne instytucje w celu zaradzenia tym problemom. Choć wiele postępów zostało osiągniętych w poprawie bezpieczeństwa w fabrykach odzieżowych, nadal istnieją kwestie, które stanowią wyzwania dla pracowników i całego sektora. Pandemia ujawniła słabe punkty systemu, które wymagają dalszych działań.

Bangladesh's garment industry is a key economic sector, generating a significant amount of employment and national income. It is characterized by low production costs and attractiveness to international apparel brands. The COVID-19 pandemic revealed Bangladesh's manufacturing industry's heavy dependence on global markets and inadequate safety and wage standards. The thesis analysis showed that Bangladesh's garment industry and its workers faced canceled orders, unpaid wages, labor protests and a general weakening of Bangladesh's economy in the era of the global SARS-CoV-2 virus pandemic. The introduction of restrictions in garment-importing countries resulted in order cancellations, which in turn affected Bangladesh's garment exports. Observing the garment industry's response to the pandemic, it is clear that economic issues, rather than the health and safety of workers, often took priority when faced with difficult choices. Declining employment, employer insolvency and loss of wages as a result of the pandemic exacerbated economic problems for workers and their families, which in turn affected their ability to meet their basic needs. Also highlighted were the safety problems of workers, who were at high risk of contracting the rapidly spreading virus due to the lack of provision of adequate personal protective equipment and failure to follow pandemic recommendations. The paper focuses on identifying the changes and challenges that emerged during the pandemic and assessing the effectiveness of various institutions' efforts to tackle them. While much progress has been made in improving safety in garment factories, there are still issues that pose challenges for workers and the sector as a whole. The pandemic has revealed weaknesses in the system that require further action.