This article is devoted to new aspects of war coverage using the example of Russian aggression against Ukraine. Authors of journalistic accounts of war present various aspects of war, events, and various protagonists, but in the various representations of armed conflict similar narrative components appear - antagonists (perpetrators), protagonists (heroes or victims), physical or emotional consequences of events. Properly constructed relationships between these elements form the warp of a good story understood as a narrative fused by events whose subjects are people, their actions and struggles. The art of storytelling, the ability to narrate and weave events into the narrative, and the ability to find the right structure are essential if the content we convey is to be understood by others. The image of war created in this way, or rather the story of war, interacts with our everyday lives, leading to an interpenetration of two spheres: the reality of the media and that of the real world. The media audience is transforming from an indifferent mass to an engaged community, and this change can be seen not only in affective terms (from indifference to empathy), but also in the realm of logos, i.e., the transformation from ignorance to knowledge. Nowadays, even if the journalistic discourse on war is dominated by an interest in the civilian dimension of suffering, after all, the interest in heroes from the military world has never completely disappeared, and in recent years has experienced a real renaissance. The 21st century mediasphere is a complex and sophisticated system of diverse media at every scale, from sublocal to global, which includes newspapers, magazines, nonperiodical print publications, electronic broadcast media, and new online media, including personal social media. In the wars of the 21st century, social media, such as Twitter, Facebook, and Instagram, Reddit, and Telegram, play a huge role as a kind of fifth power. Citizen journalism of new media enables the control of the functioning - including overcoming the limitations - of war correspondence in traditional corporate media. Russia's hybrid war against Ukraine and the West, and Russia's growing problems, both internationally and domestically, have led to an intensification of information warfare, long before the 2022 invasion of Ukraine, which should be seen as a continuation of Soviet political technologies that have been used effectively for many years. Social media is used as a platform for counterpropaganda and as a means of visually documenting evidence of Russian crimes in Ukraine.
Artykuł jest poświęcony nowym aspektom relacji wojennej na przykładzie rosyjskiej agresji przeciw Ukrainie. Autorzy dziennikarskich relacji o wojnie prezentują rozmaite jej aspekty, zdarzenia oraz rozmaitych bohaterów, ale w różnorodnych przedstawieniach konfliktów zbrojnych pojawiają się podobne składniki narracji – antagoniści (sprawcy), protagoniści (herosi lub ofiary), fizyczne lub emocjonalne konsekwencje zdarzeń. Odpowiednio skonstruowane relacje między tymi elementami stanowią osnowę dobrego opowiadania rozumianego jako narracja scalona zdarzeniami, których przedmiotem są ludzie, ich czyny i zmagania. Sztuka opowiadania, umiejętność prowadzenia narracji i wplatania w nią zdarzeń oraz zdolność odnajdywania odpowiedniej struktury są niezbędne, aby przekazywane przez nas treści były zrozumiałe dla innych. Kreowany w ten sposób obraz wojny, a raczej opowieść o niej, wchodzi w interakcję z naszym codziennym życiem, co prowadzi do przenikania się dwóch sfer: rzeczywistości mediów oraz sfery realnego świata. Widownia mediów przeistacza się z obojętnej masy w zaangażowaną społeczność, a zmianę te można postrzegać nie tylko w kategoriach afektywnych (od obojętności do empatii), ale także w sferze logos, tj. transformacji od ignorancji do wiedzy. Współcześnie, nawet jeśli w dyskursie o dziennikarskim wojnie dominuje zainteresowanie cywilnym wymiarem cierpienia, to przecież zainteresowanie bohaterami ze świata militarnego nigdy całkowicie nie zanikło, a w ostatnich latach przeżywa prawdziwy renesans. Mediosfera XXI wieku to złożony i zaawansowany system różnorodnych mediów w każdej skali, od mediów sublokalnych do globalnych, który obejmuje gazety, czasopisma, nieperiodyczne wydawnictwa drukowane, elektroniczne media emisyjne oraz nowe media w sieci, w tym osobiste media społecznościowe. Podczas wojny XXI wieku ogromną rolę odgrywają media społecznościowe, takie jak Twitter, Facebook i Instagram, Reddit czy Telegram, które stanowią swoistą piątą władzę. Dziennikarstwo obywatelskie nowych mediów umożliwia kontrolę funkcjonowania – w tym pokonywanie ograniczeń – korespondencji wojennej w tradycyjnych mediach korporacyjnych. Rosyjska wojna hybrydowa przeciw Ukrainie i Zachodowi oraz narastające problemy Rosji, zarówno na arenie międzynarodowej, jak i w kraju, doprowadziły do intensyfikacji wojny informacyjnej – na długo przed inwazją na Ukrainę w 2022 roku – którą należy postrzegać jako kontynuację radzieckich technologii politycznych, skutecznie wykorzystywanych od wielu lat. Media społecznościowe są wykorzystywane jako platforma kontrpropagandy oraz środek wizualnej dokumentacji dowodów rosyjskich zbrodni w Ukrainie.
